сцерва назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае | лаянкавае

Подлы чалавек, нягоднік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сігнальшчык назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які падае сігналы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сілач назоўнік | мужчынскі род

Чалавек вялікай фізічнай сілы.

|| жаночы род: сілачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

непадкупны прыметнік

Такі, якога нельга падкупіць; чэсны.

  • Н. чалавек.

|| назоўнік: непадкупнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

неслух назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Непаслухмяны, свавольны чалавек (часцей аб дзецях).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паветраплавальнік назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца паветраплаваннем.

|| жаночы род: паветраплавальніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паганец назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Нядобры чалавек, нягоднік.

|| жаночы род: паганка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прымхлівы прыметнік

Прасякнуты прымхамі, заснаваны на прымхах.

  • П. чалавек.

|| назоўнік: прымхлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

птушкалоў назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца лоўляй птушак (пераважна пеўчых).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пыхлівы прыметнік

Фанабэрысты, празмерна ганарысты.

  • П. чалавек.
  • Пыхлівая пастава.

|| назоўнік: пыхлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)