арабі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, запазычаныя з арабскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаўжыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які рэдка ўжываецца. Малаўжывальнае слова. Малаўжывальны тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўжыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўжываецца, не выкарыстоўваецца. Неўжывальнае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэе́стравы, ‑ая, ‑ае.

Унесены ў спіс, кнігу; зарэгістраваны. Рэестравае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохлі́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох літар. Трохлітарнае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друк / перыядычны: прэса, перыёдыка □ друкаванае слова

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

произво́дный лингв., мат. вытво́рны;

произво́дные слова́ вытво́рныя сло́вы;

произво́дная величина́ вытво́рная велічыня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гра́матка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Памянш. да грамата (у 3 знач.); пісьмо, пасланне. [Летапісец] спісвае ўсё ад слова і да слова з даўнейшых граматак пра долю Магілёва. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыадзі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох паняццяў, з’яў, рыс, уяўляе трыадзінства. Гэты вывад можна аформіць умоўнай трыадзінай формулай: думка — вобраз — слова (для пісьменніка) і слова — вобраз — думка (для чытача). Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усячэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. усячы.

2. У граматыцы, літаратуразнаўстве — скарачэнне слова або верша ў канцы, а таксама само слова або верш з такім скарачэннем. Дактыль з усячэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)