адрабі́цца, ‑раблюся, ‑робішся, ‑робіцца; зак.

Разм. Скончыць работу. // Стаць непрыдатным да работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэканструкцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэканструкцыі. Рэканструкцыйны перыяд. Рэканструкцыйныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стара́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да старацеля. Старацельская арцель. Старацельскія работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартыфікацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фартыфікацыі. Фартыфікацыйнае майстэрства. Фартыфікацыйныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фланёр, ‑а, м.

Разм. Той, хто фланіруе; хто не працуе, пазбягае работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забасто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

Арганізаванае масавае спыненне работы на прадпрыемстве з мэтай дабіцца выканання якіх-н. патрабаванняў; стачка.

Усеагульная з.

Аб’явіць забастоўку.

|| прым. забасто́вачны, -ая, -ае.

З. камітэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпрасі́цца, -рашу́ся, -ро́сішся, -ро́сіцца; зак.

Папрасіць дазволу пайсці або паехаць куды-н., не ўдзельнічаць у чым-н.

А. з работы.

Ад смерці не адкупішся і не адпросішся (прыказка).

|| незак. адпро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замата́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закруціцца, абматацца вакол чаго-н.

Пуга заматалася за аглоблю.

2. Стаміцца, знясілець ад клопатаў, работы (разм.).

|| незак. замо́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ў, -была́, -ло́; -бу́дзь; зак.

Пражыць, правесці некаторы час дзе-н., у якасці каго-н., у якім-н. стане.

У гасцях мы прабылі роўна тыдзень.

Месяц прабыў без работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халту́ра, -ы, ж. (разм.).

1. Пабочны, звычайна лёгкі заработак звыш асноўнага.

Пасля работы займацца халтурай.

2. Нядобрасумленна, неахайна, без ведання справы выкананая работа, а таксама рэч, зробленая такім чынам.

|| прым. халту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)