uprawnienie

uprawnieni|e

н. права; паўнамоцтва;

~a służbowe — службовыя правы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwyczajowy

zwyczajow|y

звычны; бытавы;

prawo ~e юр. звычаёвае права

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ю́р’еў, -ва.

У выразе: вось табе, бабка, і Юр’еў дзень — пра нечакана страчаную надзею, спыненне свабодных дзеянняў і пад. [першапачаткова пра непрыемнасць, якая ўзнікла ў сувязі з абмежаваннем свабоды дзеянняў, перамяшчэння і пад.; звязана з адменай у канцы 16 ст. права прыгонных пераходзіць ад аднаго памешчыка да другога ў асенняе свята Святога Юрыя].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

abscondee

[,æbskɑ:nˈdi:]

n.

той, хто хава́ецца ад пра́ва; бягля́к -яка́ m., бягля́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

be entitled

а) называ́цца

б) мець пра́ва, быць упаўнава́жаным

в) атрыма́ць ты́тул

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

renunciation

[rɪ,nʌnsiˈeɪʃən]

n.

адмаўле́ньне n.; зрачэ́ньне (пра́ва на што-н., ма́емасьці); вырачэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

аптава́ць

(лац. optare)

ажыццяўляць у адносінах да каго-н. права аптацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

базі́лікі

(гр. basilicos = царскі)

зборнікі візантыйскага права, складзеныя каля 890 г.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

недзеяздо́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Кніжн. Няздольны да дзеяння, да дзейнасці. Недзеяздольная арганізацыя.

2. Спец. Які не мае права рабіць дзеянні юрыдычнага характару і не нясе адказнасці за свае ўчынкі. Недзеяздольны кліент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

феадалі́зм, ‑у, м.

Грамадска-эканамічная фармацыя, у аснове якой ляжыць уласнасць феадала на сродкі вытворчасці і няпоўная ўласнасць на прыгонных сялян, а таксама права феадала ажыццяўляць дзяржаўную ўладу на сваёй тэрыторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)