зняме́ць

1. stumm wérden; перан. verstúmmen vi (s), die Spráche verlíeren*;

2. (змярцвець) gefühllos wérden; erstárren vi (s), steif wérden (ад холаду);

у мяне́ зняме́ла нага́ mir ist der Fuß éingeschlafen; mein Fuß ist éingeschlafen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

credo

н. [kredo]

1. сімвал веры;

2. крэда;

jak Piłat w credo — не да месца; не ў пару; як сабаку пятая нага

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падры́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Дрыжаць злёгку, час ад часу. Рукі, трымаючы ў прыгаршчах запалку, падрыгвалі. Пестрак. Нага ў Сотнікава нервова падрыгвала, мабыць, было балюча. Быкаў. // Злёгку трэсціся, падскакваць. Машына лёгка падрыгвае на свежанамошчаным бруку. Лужанін. Воз падрыгваў на бярвеннях і на галлі, што трашчала пад коламі. Мележ.

2. чым. Дрыгаць злёгку, час ад часу. Заклаўшы назад рукі,.. [Кашын] важна паглядаў наўкол і падрыгваў нагой. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацячы́, ‑цячэ; пр. зацёк, ‑цякла, ‑ло; зак.

1. Трапіць, валіцца куды‑н. (пра што‑н. вадкае, цякучае). Вада зацякла за каўнер.

2. Намокнуць, праняцца чым‑н. вадкім, цякучым. Сцяна зацякла. Столь зацякла. // Запомніцца, напіцца (кроўю). Рана зацякла кроўю.

3. Анямець ад парушэння кровазвароту (пра часткі цела). — Змірышся, — думаў бай, — зацякуць ад скураных рамянёў рукі і ногі, сама папросішся... Даніленка. // Апухнуць, ацячы. Вока зацякло. Вывіхнутая нага зацякла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пове́ренный

1. прич. (проверенный) праве́раны; (сверенный) зве́раны;

2. прич. (доверенный) даве́раны;

3. сущ. (уполномоченный) паве́раны, -нага м.;

пове́ренный в дела́х дипл. паве́раны ў спра́вах;

прися́жный пове́ренный юр., уст. прыся́жны паве́раны;

4. сущ. (наперсник) даве́раны, -нага м.;

пове́ренный тайн даве́раны тайн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́сельник уст.

1. (повешенный) паве́шаны, -нага м., ві́сельнік, -ка м., шы́бенік, -ка м.;

2. (негодяй) бран. шы́бенік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дополу́чка ж., прост.

1. см. дополуче́ние;

2. сущ. (дополученное) даатры́ма́нае, -нага ср.; (о деньгах — обычно) даатры́ма́ная су́ма, даатры́ма́ныя гро́шы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неря́ха (о мужчине) неаха́йны, -нага м., разг. неаха́йнік, -ка м.; (о женщине) неаха́йная, -най ж., разг. неаха́йніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прису́тствующий

1. прич. які́ (што) прысу́тнічае; які́ (што) ёсць;

2. в знач. прил. прысу́тны;

3. сущ. прысу́тны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лікапо́дый

(н.-лац. lycopodium, ад гр. lykos = воўк + pus, podos = нага)

спелыя сухія споры дзеразы, а таксама жоўты парашок з іх, які выкарыстоўваецца ў медыцыне (у т.л. як дзіцячая прысыпка) і ў піратэхніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)