Verbum

патура́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто патурае каму-, чаму-н.

|| ж. патура́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

пералічэ́нне, -я, н.

1. гл. пералічыць.

2. Пералічаная, пераведзеная каму-н. сума (спец.).

Паступіла п. на бягучы рахунак.

давяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. даверыць.

2. каму. Выказваць пачуццё даверу.

Ён мне давярае ва ўсім.

дако́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Папрок, выказаны каму-н. за што-н.

Выказаць д. за дрэнную работу.

драма́цца, дрэ́млецца; безас., незак., каму і без дап.

Аб стане дрымоты.

Нешта дрэмлецца, ці не на дождж гэта.

выдыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., перад кім-чым (разм.).

Дагаджаць каму-н., выказваць сваю адданасць.

В. перад начальствам.

мо́ташна, безас., у знач. вык., каму.

1. Млосна, нядобра (пра стан здароўя).

2. перан. Агідна, прыкра.

Слухаць м.

канту́зіць, -ту́жу, -ту́зіш, -ту́зіць; -ту́жаны; зак., каго-што.

Нанесці кантузію каму-, чаму-н.

К. галаву.

Байца кантузіла (безас.).

а́мба, нескл., ж.; у знач. вык., каму (разм.).

Ужыв. ў знач. «ўсё», «канец», «кончана», «смерць», «каюк».

Бюракратыі а.!

апраці́вець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць брыдкім, агідным, невыносным, моцна надакучыць каму-н.

Апрацівелі штодзённыя папрокі і натацыі.