open-air [ˌəʊpənˈeə] adj. які́ адбываецца/знахо́дзіцца на во́льным паве́тры;

an open-air swimming-pool басе́йн пад адкры́тым не́бам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зыбкі прыметнік

  1. Які можа зыбацца, гушкацца, гнуткі.

    • Зыбкае балота.
    • Зыбкая кладка.

  2. Які знаходзіцца ў стане лёгкага руху, хістання.

    • Зыбкая паверхня возера.

|| назоўнік: зыбкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

глыбакаводны прыметнік

  1. Паўнаводны, глыбокі, па якім могуць хадзіць судны.

    • Глыбакаводная рака.

  2. Які жыве або знаходзіцца на глыбіні ў вадзе.

    • Глыбакаводная фауна.

|| назоўнік: глыбакаводнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

маёмасць назоўнік | жаночы род

Тое, што належыць каму-н., знаходзіцца ў чыім-н. уладанні; уласнасць.

  • Нерухомая м.
  • Асабістая м.
  • Калгасная м.

|| прыметнік: маёмасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

палон назоўнік | мужчынскі род

Няволя, у якой знаходзіцца чалавек, захоплены ворагам у час вайны.

  • Трапіць у п.
  • У палоне старых уяўленняў (пераноснае значэнне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

насавы прыметнік

  1. гл. нос.

  2. Які выгаворваецца ў нос.

    • Насавое вымаўленне.

  3. Прызначаны для носа.

    • Насавая хустачка.

  4. Які знаходзіцца на носе судна.

    • Насавая частка палубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

квітнець дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Знаходзіцца ў спрыяльных для развіцця ўмовах, паспяхова развівацца.

    • Жыццё наша будзе к.

  2. Мець прыгожы выгляд, быць здаровым.

    • Дзяўчына квітнее.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

танін назоўнік | мужчынскі род

Рэчыва, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах і мае дубільныя і вяжучыя ўласцівасці (выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы).

|| прыметнік: танінавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цэнтравы прыметнік

  1. гл. цэнтр.

  2. Які знаходзіцца ў цэнтры.

    • Цэнтравая лінія.
    • Ц. ігрок.
    • Ц. (назоўнік) баскетбольнай каманды.

  3. Забяспечаны якім-н. цэнтральным прыстасаваннем.

    • Ц. свердзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абочны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ўбаку ад дарогі. Прайсці абочнымі сцежкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)