lane [leɪn] n.

1. ву́зенькая даро́га; сце́жка (асабліва за горадам)

2. заву́лак

3. рад (руху транспарту)

4. даро́жка (у спаборніцтвах)

5. тра́са (у паветры або на моры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

е́льнік, -ку собир., м., в разн. знач. е́льник;

каля́ ракі́ рос е. — во́зле реки́ рос е́льник;

даро́га ўсла́на ~кам — доро́га у́стлана е́льником

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пад’е́зд м

1. (уваход) Éingang m -s, -gänge;

каля́ пад’е́зду am Éingang;

службо́вы пад’е́зд Díensteingang m;

2. (дарога) Ánfahrt f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

przecznica

przecznic|a

ж. папярочная вуліца; папярочная дарога;

trzy ~e stąd — тры кварталы адсюль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спідве́й

(англ. speedway, ад speed = хуткасць + way = шлях, дарога)

мотагонкі на гаравы́м, травяным або ледзяным трэку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Вы́брэд ’брод, пераход ці пераезд праз возера ці раку’ (Чэрн.); ’пакрытая вадой лясная дарога’ (беласт., «Ніва», 1974 г.). Да брод, брысці́ (гл.); параўн. ву́бродок ’тс’ (КСТ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапу́ць ’частка шляху, пераход’ (паўн.-усх., КЭС), рус. паўн. перепу́ть ’дарога, шлях’, смал. ’частка шляху’. Утворана, як пераход ці перапу́да (гл.). Да пера- і пуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трэп ‘дарога, сцежка’: адным трэпам ходзіць (Вушац. сл.). Відавочна, варыянт да троп (гл.) з дыялектным чаргаваннем о > э ў аснове пад націскам, параўн. Карскі 1, 104.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упераго́нкі, прысл.

Разм. Пераганяючы адзін аднаго; навыперадкі. Пабраўшы кійкі, Міма гулкай трохтонкі, Імчаць хлапчукі Па сялу ўперагонкі. Куляшоў. Асядлаўшы варанога, З хлапчукамі ўперагонкі Я ляцеў, — гула дарога, Вецер біў у перапонкі. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rural

[ˈrʊrəl]

adj.

вяско́вы, се́льскі, прасёлкавы

rural road — прасёлкавая даро́га

rural economy — се́льская гаспада́рка

rural population — се́льскае жыха́рства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)