паўсо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які засынае або не зусім прачнуўся. // Уласцівы таму, хто засынае або яшчэ не зусім прачнуўся. Паўсонны голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сана́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Зычны гук, пры ўтварэнні якога голас пераважае пад шумам.

2. Складаўтваральны гук; проціл. кансанант.

[Ад лац. sonans, sonantis — які гучыць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ме́цца ў словазлучэннях мецца‑сапрана ’жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта’, ме́цца‑тынта ’ручны спосаб гравіравання на метале’ (ТСБМ). Праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 84) з італ. mezzo ’сярэдні’ < лац. medius ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бас

(іт. basso)

1) самы нізкі мужчынскі голас, а таксама спявак з такім голасам;

2) духавы або струнны музычны інструмент нізкага рэгістра і тэмбру.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тэ́нар

(іт. tenore)

1) самы высокі мужчынскі голас, а таксама спявак з такім голасам;

2) духавы музычны інструмент, які ўваходзіць у склад духавых аркестраў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

kontralt

м.

1. ~u муз. кантральта (голас);

2. кантральта (спявачка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chropawy

1. шурпаты, шорсткі;

2. хрыплы;

chropawy głos — хрыплы голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

donośny

звонкі, гучны, зычны, моцны;

donośny głos — гучны (моцны) голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зры́вісты, ‑ая, ‑ае.

Які зрываецца ад хвалявання, страху (пра голас). — Таварыш камандзір! — зрывістым ад хвалявання голасам звярнуўся да яго Віця. Корзун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ратава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ратавання, выратавання каго‑, чаго‑н. Ратавальны круг. Ратавальныя сродкі. □ — Хутчэй ратавальную лодку! — пачуўся ўсхваляваны голас. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)