крыло́, -ла́ ср., в разн. знач. крыло́;

маха́ць кры́ламі — маха́ть кры́льями;

к. самалёта — крыло́ самолёта;

к. ветрака́ — крыло́ ветряно́й ме́льницы;

к. экіпа́жа — крыло́ экипа́жа;

пра́вае (ле́вае) к. во́йска — пра́вое (ле́вое) крыло́ во́йска;

ле́вае к. англі́йскага рабо́чага ру́хуист. ле́вое крыло́ англи́йского рабо́чего движе́ния;

распасце́рці кры́лы — распра́вить кры́лья;

падрэ́заць кры́лы — подре́зать кры́лья;

схава́ць пад к. — спря́тать под кры́лышко;

пад ~лом — (у каго) под кры́лышком (у кого);

апусці́ць кры́лы — опусти́ть кры́лья;

абрэ́заць кры́лы — (каму) обре́зать кры́лья (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывіта́ннеI

1. н. Gruß m -es, Grüße, Begrüßung f -, -en; Willkmmen(s)gruß m -es, -grüße, m -(e)s, -e, Willkmmen n, m -s, - (пры сустрэчы госця і г. д.); Grßbotschaft f -, -en, Begrüßungsschreiben n -s, -, Grßschreiben n -s, - (у пісьмовай форме);

2. (прывітальная прамова) Grßansprache f -, -n, Begrüßungsansprache f, Begrüßungsrede f -, -n, Empfngsrede f -, -n;

перада́ць прывіта́нне inen Gruß übermtteln неаддз. [bestllen] (разм.) (каму-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

распараджэ́нне н. nordnung f -, -en; Verrdnung f -; uftrag m -(e)s, -träge; Verfügung f -, -en; nweisung f -, -en;

распараджэ́нне аб апла́це бухг. nordnung zur Bezhlung;

распараджэ́нне ба́нку бухг. uftrag für die Bank;

рабі́ць распараджэ́нне ine nordnung [Verfügung] trffen*;

да асо́бага распараджэ́ння bis auf witeres;

быць у чыім-н. распараджэ́нні j-m zur Verfügung stehen*, verfügbar sein;

аддава́ць у распараджэ́нне каму-н. j-m zur Verfügung stllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кі́нуцца sich wrfen*; sich stürzen (рынуцца);

кі́нуцца на шы́ю каму-н. j-m um den Hals fllen*;

кі́нуцца ў бок zur Site sprngen*;

кі́нуцца ў ата́ку vrstürmen vi (s), vrstürzen vi (s), zum Sturm vrgehen*;

кі́нуцца бе́гчы davnlaufen* vi (s), die Flucht ergrifen*, davnstürzen vi (s);

кі́нуцца ў паго́ню за кім-н. j-m nchsetzen;

кі́нуцца ў во́чы ins uge fllen* [sprngen*, stchen*], uffallen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кі́шка ж.

1. анат. Darm m -(e)s, Därme;

то́нкая кі́шка Dünndarm m;

дванаццаціпе́рсная кі́шка Zwölffngerdarm m;

то́ўстая кі́шка Dckdarm m;

сляпа́я кі́шка Blnddarm m;

прама́я кі́шка Mstdarm m;

запале́нне кі́шак Drmkatarr(h) m -s, Drmentzündung f -, -en, Entertis f -;

непрахо́днасць кі́шкі Drmverschluss m -es;

2. (шланг) Schlauch m -(e)s, Schläuche;

пажа́рная кі́шка Fuerwehrschlauch m;

вы́пусціць камукі́шкі j-m den Graus mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плаце́ж м. бухг., камерц. Zhlung f -, -en; Zhlungsleistung f, Bezhlung f, Beglichung f -, -en, Rückzahlung f, inlösung f -, -en, Tlgung;

плаце́ж на ра́ты [ў растэрміно́ўку] Rtenzahlung f -, -en;

тэрміно́вы плаце́ж Termnzahlung f -, -en;

тэ́рмін плацяжу́ Zhlungstermin m -(e)s, -e, Zhlungsfrist f -, -en, Fälligkeitstermin m -(e)s, -e;

пераво́дзіць плаце́ж (каму-н.) auf j-n Zhlung nweisen*;

плаце́ж па вэ́ксалі inlösung des Wchsels;

плаце́ж па раху́нку Beglichung iner Rchnung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суча́сны

1. (каму-н., чаму-н.) zitgenössisch, ggenwärtig (з чым-н. D), Ggenwarts-;

2. (цяперашні) zitgemäß, hutig, jtzig;

суча́сная літарату́ра die nuere Literatr, die Literatr der Ggenwart;

суча́снае маста́цтва Ggenwartskunst f -;

суча́сная белару́ская мо́ва die belarssische Sprche der Ggenwart;

суча́сная мо́ладзь die Jgend von hute;

3. (на ўзроўні свайго часу) modrn, nuzeitlich;

са́мая суча́сная тэ́хніка die modrnste Tchnik;

быць суча́сным modrn sein, zitgemäß sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

забіва́цьII

1. (цвік у сцяну і г. д.) schlgen* vt; znageln vt, verngeln vt (цвікамі); zstopfen vt, verstpfen vt (заткнуць);

2. спарт.:

забіва́ць гол ein Tor scheßen*;

3. (на смерць) ttschlagen* аддз. vt, erschlgen* vt; ermrden vt (наўмысна);

забіва́ць камугалаву́ драбязо́й [глу́пствамі] j-m die hren breden [voll schwätzen]; j-n mit sinem Geschwätz nrven [-fn];

забіва́ць сабе́ чым-н. галаву́ sich (D) etw. steif und fest inbilden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

загавары́ць

1. (пачаць гаворку) nfangen* zu sprchen;

ра́дыё загавары́ла der Rndfunk nahm den Sndebetrieb auf;

2. (стаміць) (durch Rden) ermüden vt, j-m ein Lch in den Bauch rden, ttreden аддз. vt;

3. (звярнуцца да каго-н.) nreden vt, nsprechen* vt;

загавары́ць з кім-н. па-няме́цку j-n auf Deutsch nsprechen*;

4. (зачараваць) verzubern vt, beschwören* vt;

загавары́ камузу́бы j-n beschwtzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпусці́ць, ‑пушчу, ‑пусціш, ‑пусціць; зак., каго-што.

1. Дазволіць каму‑н. пайсці, паехаць ці адлучыцца. Капітан адпусціў паставога, а сам пачаў пісаць пратакол. Якімовіч. У пачатку вёскі Салаўёў адпусціў машыну.. і пайшоў далей пехатою. Шахавец. // Абслужыўшы, задаволіўшы чые‑н. патрэбы, даць магчымасць пайсці. Доўга давялося чакаць, пакуль Нічыпар адпусціць пакупнікоў. Б. Стральцоў. // Даць мажлівасць пайсці на новую працу, вучобу і пад. [Сазон:] — Конюхам пастанавілі прызначыць Карэньку, а.. [Кліма] адпусцілі ў леснікі. Ермаловіч.

2. каго. Даць каму‑н. свабоду, выпусціць з няволі. Адпусціць затрыманага. □ [Таццяна:] Дайце слова, Што вы адпусціце мяне на волю, І скажу вам праўду. Глебка. // За паншчынай — вызваліць ад прыгоннай залежнасці, даць адпускную, вольную. Адпусціць прыгоннага на волю.

3. Перастаць стрымліваць, сціскаць; выпусціць з рук. Міцька неахвотна адпусціў пальцы, вызваліў .. [Храпкевічаў] каўнер. Шамякін. Галінка, якую адпусціў.. Казак, спружыніла і балюча сцебанула мяне па твары. Карпюк. — Ага, папаўся! — дзед схапіў Язэпа за вуха. Язэп адпусціў падол, і соль пасыпалася на зямлю. Асіпенка. // што. Зрабіць менш нацягнутым, паслабіць. Адпусціць папружку. Адпусціць тармазы. □ Вайтовіч адпусціў трошкі вальней сырамятныя лейцы. Пальчэўскі. // Разм. Зменшыцца, сціхнуць, перастаць мучыць каго‑н. (пра хваробу, болі, пачуцці). [Кірдун:] — Божа ж мой. А як жа я чакаў! Кожную раніцу. Калі гэта, думаю, тая хвароба адпусціць?! Не пускалі мяне. Нікога не пускалі. Караткевіч. // Аслабець, памякчэць, паменшыцца (пра надвор’е). Мароз адпусціў. / у безас. ужыв. З раніцы трохі адпусціла. Памякчэла зямля, раставаў першы кволы сняжок. Грахоўскі.

4. што. Выдаць пэўную колькасць чаго‑н., прадаць. Адпусціць тавары са склада. // Назначыць, выдзеліць пэўныя сродкі для якой‑н. мэты, асігнаваць. Адпусціць сродкі на капітальнае будаўніцтва. // Вызначыць пэўны тэрмін. Адпусціць тры дні на вяселле.

5. што. Адгадаваць (валасы, ногці і пад.). Адпусціць бараду.

6. Уст. Дараваць (віну, грахі, доўг і пад.).

7. што. Сказаць што‑н. вострае, нечаканае або недарэчнае. Бабініч адпусціў такія словы аб іх спяванні, што і прывычныя жанкі [паўскоквалі] з месца. Колас.

8. Спец. Зрабіць мякчэйшым, зменшыць гарт.

•••

Адпусціць душу на пакаянне (жарт.) — адпусціць, не чапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)