Verbum

дыэле́ктрык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, цела, якое дрэнна праводзіць электрычны ток; неправаднік.

|| прым. дыэлектры́чны, -ая, -ае.

дыягана́ль¹, -ю, м.

Шчыльная баваўняная або шарсцяная тканіна з косымі рубчыкамі.

Купіць дыяганалю на паліто.

|| прым. дыягана́левы, -ая, -ае.

дэгаза́цыя, -і, ж.

Абясшкоджванне або выдаленне адкуль-н. газаў, атрутных рэчываў.

Д. мясцовасці.

Д. вадкасці.

|| прым. дэгазацы́йны, -ая, -ае.

дэка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кіраўнік факультэта ў вышэйшай навучальнай установе.

Д. філалагічнага факультэта.

|| прым. дэка́нскі, -ая, -ае.

жа́варанак і жа́ўранак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Пеўчая птушка атрада вераб’іных.

|| прым. жа́варанкавы, -ая, -ае.

Сямейства жаваранкавых (наз.).

жанчынаненаві́снік, -а, мн. -і, -аў м.

Той, хто пазбягае, ненавідзіць жанчын.

|| прым. жанчынаненаві́сніцкі, -ая, -ае.

|| наз. жанчынаненаві́сніцтва, -а, н.

жарлі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Рыбалоўная снасць для лоўлі шчупакоў і іншых драпежных рыб.

|| прым. жарлі́чны, -ая, -ае.

жаўла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Цвёрдая, у выглядзе гуза, пухліна на целе чалавека, жывёлы.

|| прым. жаўла́чны, -ая, -ае.

жвір, -у, м.

Асадачная горная парода ў выглядзе дробных каменьчыкаў, ужыв. ў будаўнічых, дарожных работах.

|| прым. жвіро́вы, -ая, -ае.

забасто́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Удзельнік забастоўкі.

|| ж. забасто́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. забасто́ўшчыцкі, -ая, -ае (разм.).