фальшь ж., в разн. знач. фальш, род. фа́льшу м., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрящ​II м. геол. жарства́, -вы́ ж.; жвір, род. жві́ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Чад оз. Чад, род. Ча́да м.; (государство) Респу́блика Чад Рэспу́бліка Чад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штоф​I (мера) уст. штоф, род. што́фа м., паўга́рца, дзве ква́рты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штурм прям., перен. штурм, род. шту́рму м.;

брать шту́рмом браць шту́рмам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юг по́ўдзень, род. по́ўдня м.;

к ю́гу от… на по́ўдзень ад…

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

людскі́

1. (принадлежащий, свойственный человеку) челове́ческий, челове́чий;

л. род — челове́ческий род;

~кая прыро́да — челове́ческая приро́да;

2. (свойственный людям) людско́й;

~ка́я гаво́рка — людска́я молва́;

~кі́я кло́паты — людски́е забо́ты;

3. (недуховный) мирско́й; све́тский;

~кі́я спра́вы — мирски́е (све́тские) дела́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́пуск м.

1. род. про́пуску в разн. знач. про́пуск;

прыпыні́ць п. — приостанови́ть про́пуск;

чыта́ць з ~камі — чита́ть с про́пусками;

наве́дваць ле́кцыі без ~каў — посеща́ть ле́кции без про́пусков;

2. род. про́пуска (документ) про́пуск;

прад’яві́ць п. — предъяви́ть про́пуск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узво́д I м. (войсковое подразделение) взвод

узво́д II м.

1. род. узво́ду (действие) взвод; взведе́ние ср.;

2. род. узво́да (часть затвора) взвод;

паста́віць куро́к на баявы́ ўзвод — поста́вить куро́к на боево́й взвод;

◊ на ўзво́дзе — на взво́де

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рагу́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

1. Разм. Памянш. да рагуля (у 1 знач.); невялікая рагуля (у 1 знач.). Другое вогнішча Коля Булкін расклаў для кухараў, паставіў рагулькі, на іх павесілі кацялкі. Жычка.

2. Памянш.-ласк. да рагуля (у 2 знач.). — Хутка на пашу пойдзеце, рагулькі, — прамовіла Таццяна, быццам каровы маглі разумець яе. Марціновіч.

3. Спец. Прыстасаванне ў прадзільных машынах, якое дае ніцям вярчэнне і накіроўвае іх на шпульку.

4. толькі мн. (рагу́лькі, ‑лек). Род аднагадовых і шматгадовых травяністых раслін сямейства казяльцовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)