Verbum

правучы́цца, -учу́ся, -ўчышся, -ўчыцца; зак.

Правесці які-н. час за вучэннем.

Правучыўся шэсць гадоў.

прапашны́, -а́я, -о́е.

Які сеецца радамі, з шырокімі міжрадцзямі для зручнай апрацоўкі.

Прапашныя культуры.

прахало́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Умераны холад, які выклікае прыемнае адчуванне.

Ранішняя п.

проціта́нкавы, -ая, -ае.

Які дзейнічае супраць танкаў, абараняе ад танкаў.

Процітанкавая артылерыя.

П. роў.

прымусо́вы, -ая, -ае.

Які праводзіцца, робіцца па прымусе.

Прымусовыя работы.

|| наз. прымусо́васць, -і, ж.

прыродаахо́ўны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да аховы прыроды, прыроднага багацця.

Прыродаахоўныя мерапрыемствы.

прычапны́, -а́я, -о́е.

Такі, які рухаецца як прычэп.

П. вагон (у трамвая). П. агрэгат.

пыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Знак прыпынку (?), які ставіцца ў канцы пытальнага сказа.

пярві́чны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца першым, пачатковым звяном якой-н. арганізацыі; нізавы.

Пярвічная ячэйка.

пярэднеязы́чны, -ая, -ае.

У мовазнаўстве: які вымаўляецца пры дапамозе пярэдняй часткі языка.

Пярэднеязычныя гукі.