Verbum

падбаро́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

Круглявасць, якая закрывае на твары пярэднюю частку ніжняй сківіцы.

|| прым. падбаро́дачны, -ая, -ае.

падбухто́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто падбухторвае.

|| ж. падбухто́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. падбухто́ршчыцкі, -ая, -ае.

падво́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -во́д, ж.

Запрэжаны воз, калёсы.

Прыехаць на падводзе.

|| прым. падво́дны, -ая, -ае.

падма́н, -у, м.

1. гл. падмануць.

2. Памылковае ўяўленне пра што-н., абман.

П. пачуццяў.

|| прым. падма́нны, -ая, -ае.

падпа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.

Тое, што і паха.

|| прым. падпа́хавы, -ая, -ае.

Падпахавая ямка.

палеалі́т, -у, М -лі́це, м.

Ранні перыяд каменнага веку (да 10—11 тысячагоддзяў да н.э.).

|| прым. палеаліты́чны, -ая, -ае.

пантанёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннаслужачы інжынерных войск, які займаецца навядзеннем і абслугоўваннем пантонаў.

|| прым. пантанёрскі, -ая, -ае.

панэляво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Грузавы аўтамабіль-платформа для перавозкі панэлей (у 3 знач.).

|| прым. панэляво́зны, -ая, -ае.

па́па, -ы, мн. -ы, пап, м.

Вярхоўны гадава каталіцкай царквы і дзяржавы Ватыкан.

Рымскі П.

|| прым. па́пскі, -ая, -ае.

параксі́зм, -у, м. (кніжн.).

Моцны прыступ хваробы (пачуцця), які адбываецца перыядычна.

П. кашлю.

П. адчаю.

|| прым. параксізма́льны, -ая, -ае.