Verbum

ашча́дны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да захоўвання грашовых укладаў.

А. банк.

Ашчадная кніжка.

2. Тое, што і ашчадлівы.

А. чалавек.

|| наз. ашча́днасць, -і, ж. (да 2 знач.).

бурката́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́; незак. (разм.).

1. Тое, што і буркаваць.

Голуб буркоча.

2. што і без дап. Бурчаць, мармытаць.

Б. сабе пад нос.

|| наз. бурката́нне, -я, н.

ако́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

1. Тое, што і ваколіца (у 2 знач.).

Аколіцу абляцела навіна.

2. Плот з варотамі ў канцы вёскі (уст.).

|| прым. ако́лічны, -ая, -ае.

аблямо́ўка, -і, ДМ -мо́ўцы, ж.

1. гл. аблямаваць.

2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што паласой акаймоўвае па краях што-н.

Рукавы з футравай аблямоўкай.

|| прым. аблямо́вачны, -ая, -ае.

абшму́ляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што (разм.).

1. Шмуляючы, выцерці, пашкодзіць, падраць (пра вопратку).

А. локці.

2. Тое, што і абмуляць.

А. ногі.

|| незак. абшму́льваць, -аю, -аеш, -ае.

квазі... (кніжн.).

Першая састаўная частка складаных слоў; тое, што і ілжэ... (у 1, 2 і 4 знач.), напр.: квазіактыўны, квазівучоны, квазікласічны, квазімагнітны, квазінавуковы, квазіполюс, квазісапраўдны, квазіспецыяліст, квазізорка, квазіімпульс, квазічасціца.

ко́мкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., што.

1. Тое, што і камячыць.

2. перан. Рабіць наспех, скарачаючы, заканчваючы.

К. даклад.

|| зак. ско́мкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 знач.).

ла́пік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Частка паверхні зямлі. 3-пад снегу віднеліся лапікі чорнай зямлі.

2. Тое, што і латка.

Рукавы кажушка былі ўсе ў лапіках.

лапцю́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Той, хто носіць лапці; селянін-бядняк.

2. перан. Тое, што і лапатнік (у 2 і 3 знач.).

|| прым. лапцю́жны, -ая, -ае.

лексіко́н, -а і -у, м.

1. -а. Тое, што і слоўнік (у 1 знач.; уст.).

Нямецкі л.

2. -у. Запас слоў і выразаў; лексіка (кніжн.).

У яго бедны л.