пехато́й і пехато́ю, прысл.

Сваімі нагамі, пяшком, пеша. Апошнія дваццаць кіламетраў прыйшлося ісці пехатой. Брыль. Пажылыя рабочыя і жанчыны расселіся на вазах, маладыя пайшлі пехатою. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санкцыяні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Даць (даваць) санкцыю на што‑н.; зацвердзіць (зацвярджаць), адобрыць (адабраць). — Можаш ісці! — паспяшаўся санкцыяніраваць загад маёра лейтэнант. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́рыцца, ‑рыцца; незак.

Разм. Ісці паспяхова, удавацца каму‑н. Калі чалавек працуе з ахвотаю, праца ў яго руках спорыцца. Сабаленка. Ураджай радуе, і работа спорыцца. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пляс м., разг. ско́кі, -каў ед. нет;

пусти́ться в пляс пусці́цца (пайсці́) у ско́кі;

идти́ плясом ісці́ ска́чучы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

проторённый прич., прил. пракла́дзены, прае́зджаны, пратапта́ны;

по проторённой доро́жке па пратапта́най даро́жцы (сце́жцы) (ісці́ і да таго́ падо́бнае).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

iść

незак.

1. ісці; крочыць; ступаць; рухацца;

iść do domu — ісці дамоў (дахаты);

iść za kimісці за кім;

iść z wizytą — зрабіць візіт;

iść ulicą — ісці па вуліцы;

iść na grzyby — ісці ў грыбы;

iść spać (do łóżka) — ісці спаць; класціся спаць;

iść po coісці па што;

iść na spacer — ісці гуляць (на прагулку, на шпацыр);

2. ісці; паступаць;

iść na prawo разм. пайсці вучыцца на юрыдычны факультэт;

3. o kogo/co датычыць каго/чаго;

o co idzie? — у чым справа?;

iść do sądu — звяртацца ў суд;

iść na pasku — ісці на павадку; слухацца;

iść o zakład — ісці ў заклад;

iść w niepamięć — забывацца;

iść w odwłokę — адкладвацца;

iść w zawody — спаборнічаць;

iść do góry — ісці ўгору; расці (пра кошты);

iść na dół — ісці ўніз; падаць;

iść za czyją radą — прытрымлівацца чыёй парады;

wszystko idzie jak z płatka — усё ідзе як па масле;

idzie ku zimie — набліжаецца зіма;

idzie burza — набліжаецца бура;

lata idą — мінаюць гады;

idę! — іду!;

jak ci idzie? разм. як маешся?; як справы?;

jakoś idzie — неяк ідзе; памалу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тру́нкаць ‘паволі ісці’ (Сцяшк. МГ). Параўн. рус. дыял. труни́тьісці, трусіць’, тру́нка ‘трусца’, серб. тру́ни ‘мяце, сыпле (пра снег)’, фактычна ‘трусіцца’, што дазваляе Варбат (Исслед., 558) рэканструяваць прасл. *trúniti ‘брудзіць, церушыць’. Беларускі дзеяслоў мае, хутчэй за ўсё, імітатыўны характар, пра што сведчыць словаўтварэнне з суф. ‑к‑, характэрнае для гукапераймальных дзеясловаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маргазіць (безас.) ’імжэць’ (в.-дзв., Анім.). Балтызм. Параўн. лат. mārga ’тс’, mirdzinâtісці (пра ціхі дождж)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзічы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак., каго-чаго і без дап.

Пазбягаць, унікаць каго‑н.; быць дзікім. Яму [малому] ісці ў навуку час, А ён людзей яшчэ дзічыцца. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калдыба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Ісці кульгаючы, кандыбаць. — З параненай нагой да партызанаў у Налібоцкую пушчу калдыбаў [чалавек]. Бажко. Ззаду за Андрэем, калдыбаў уроскідку Юрка Даліна. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)