фордеви́нд мор. фордэві́нд, -ду м.;

идти́ на фордеви́нд ісці́ на фордэві́нд;

поворо́т че́рез фордеви́нд паваро́т праз фордэві́нд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ше́ствие ср. шэ́сце, -ця ср.; ход, род. хо́ду м.;

торже́ственное ше́ствие урачы́сты ход;

◊

замыка́ть ше́ствие ісці́ зза́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fórtgehen

* vi (s)

1) ісці́, выхо́дзіць, аддаля́цца

2) праця́гвацца

so kann es nicht ~ — гэ́так дале́й ісці́ не мо́жа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtschreiten

* vi (s)

1) ісці́ напе́рад

2) паспяхо́ва развіва́цца, прагрэсі́раваць

mit der Zeit ~ — ісці́ ў нагу́ з ча́сам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́ўзка, безас. у знач. вык.

Разм. Пра слізкую дарогу ў час галалёдзіцы або дажджу. Ісці было коўзка, і Арына моцна трымалася за Міхала. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упо́плеч, прысл.

Разм. Тое, што і поплеч. Ісці ўпоплеч. □ Стань жа ўпоплеч, мой друг, і на хвілю замры! Гілевіч.

•••

З векам упоплеч гл. век.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

toil​2 [tɔɪl] v. fml or lit. (at/over)

1. ця́жка працава́ць (над); парабкава́ць

2. валачы́ся, ледзь ісці́, цягну́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unable [ʌnˈeɪbl] adj. няздо́льны;

be unable не магчы́, не мець магчы́масці;

I’m unable to walk. Я не магу ісці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sunąć

незак. рухацца, пасоўвацца, ісці;

łódź sunie po spokojnej fali jeziora — лодка пасоўваецца па спакойнай паверхні возера;

sunąć bezszelestnie — бясшумна рухацца (ісці)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ківа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Рытмічна хістацца з боку ў бок або зверху ўніз.

Галінкі ківаюцца на ветры.

2. Ісці з цяжкасцю, хістаючыся (ад стомы, хваробы і пад.).

Ледзь ківаецца стары дзядок.

|| аднакр. кіўну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся (да 1 знач.).

|| наз. ківа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)