палу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Лузаць час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасёрбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Сёрбаць час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахіхі́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Час ад часу хіхікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахлі́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Час ад часу, злёгку хліпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сібары́цтва, ‑а, н.

Неадабр. Характар жыцця, правядзенне часу, уласцівыя сібарыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

up to date

а) да цяпе́рашняга ча́су

б) суча́сны; мо́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Важдані́на ’занятак, які патрабуе шмат часу; турбота’ (КТС). Гл. важдацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валэ́нданіна ’цяганіна, марнаванне часу’ (КТС). Да валэндацца. Параўн. цяганіна, беганіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пу́нктамі ’перыядычна, час ад часу’ (віл., Нар. словатв.). Гл. пуншамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сце́пярска ’даўно, да гэтага часу’ (Сл. рэг. лекс.). Гл. цеперся.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)