Verbum

ста́рыць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыць; незак., каго (што).

Рабіць старым, надаваць стары выгляд.

Дрэннае жыццё с.

Барада с. чалавека.

|| зак. саста́рыць, -рыць.

тарака́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Насякомае чорнай або рыжай афарбоўкі з доўгімі вусамі, некаторыя віды якога водзяцца ў жыллі чалавека.

|| прым. тарака́навы, -ая, -ае.

тво́рчасць, -і, ж.

Дзейнасць чалавека, накіраваная на стварэнне якасна новых культурных, духоўных і матэрыяльных каштоўнасцей.

Т.

Купалы.

Народная т.

|| прым. тво́рчы, -ая, -ае.

Творчая праца.

тракт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Шырокая праезджая дарога.

○

Страўнікава-кішачны тракт (спец.) — сукупнасць стрававальных органаў жывёл і чалавека.

|| прым. тра́ктавы, -ая, -ае.

чуццё, -я́, н.

1. Здольнасць жывёл адшукваць, заўважаць што-н. органамі пачуццяў, пераважна нюхам.

2. перан. Здольнасць чалавека разумець, угадваць, заўважаць што-н.

Прафесійнае ч.

шчаню́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тое, што і шчаня.

2. перан. Пра маладога, неспрактыкаванага чалавека (лаянк., разм.).

Як ты размаўляеш са старэйшымі, ш.!

я́гадзіца, -ы, ж.

1. мн. я́гадзіцы, -дзіц. Задняя мясістая частка тулава чалавека; сядалішча.

2. Палавіна гэтай часткі тулава ў форме паўшар’я.

|| прым. я́гадзічны, -ая, -ае.