yeti [ˈjeti] n. е́ці, «сне́жны чалаве́к» (жыве ў Гімалаях)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podeszły

пажылы;

człowiek w ~m wieku — чалавек пажылога ўзросту; чалавек сталага веку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaufany

давераны;

zaufany człowiek — a) давераная асоба;

чалавек варты даверу; надзейны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

свы́ше​II предлог с род. звыш (чаго); больш за;

э́то свы́ше мои́х сил гэ́та звыш маі́х сіл;

свы́ше ста челове́к звыш ста чалаве́к (больш за сто чалаве́к).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

lightweight [ˈlaɪtweɪt] n.

1. sport лёгкая вага́; спартсме́н лёгкай вагі́

2. infml

1) чалаве́к, які́ не ма́е ўплы́ву

2) легкава́жны, несур’ёзны, павярхо́ўны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

свавольнік (сваявольнік) назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто сваволіць; гарэза, дуронік.

    • Не дзеці, а свавольнікі.

  2. Упарты, свавольны чалавек.

    • Ты паступаеш, як с.

  3. Несур’ёзны, легкадумны чалавек.

|| жаночы род: свавольніца і сваявольніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сноб назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

  1. Чалавек, які слепа трымаецца моды, густаў і манер «вышэйшага свету».

  2. Чалавек, які лічыць сябе носьбітам вышэйшай інтэлектуальнасці, вытанчаных густаў і манер (неадабральнае).

|| прыметнік: снабісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

слабак назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | неадабральнае

Слабасільны, слабавольны або слабанервовы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

смяльчак назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Смелы чалавек.

  • Такога смельчака трэба пашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ссыльны прыметнік

  1. гл. саслаць.

  2. Чалавек, які знаходзіцца ў ссылцы, на пасяленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)