Гарава́ць ’бедаваць, цярпець нястачы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гарава́ць ’бедаваць, цярпець нястачы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
арэ́нда
(
1) наём маёмасці (зямлі, памяшкання і
2) плата за карыстанне
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
афо́рт
(
від гравюры на метале, атрыманай траўленнем азотнай кіслатой папярэдне нанесенага на ім малюнка, а таксама адбітак з
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мана́рхія, -і,
Форма дзяржаўнага кіравання, пры якой вярхоўная ўлада належыць адной асобе — манарху, а таксама дзяржава з
Абсалютная манархія — дзяржава, у якой уся ўлада належыць толькі манарху.
Канстытуцыйная манархія — форма дзяржаўнага ладу, пры якім улада манарха абмежавана канстытуцыяй.
Саслоўная манархія — форма феадальнай дзяржавы, пры якой улада манарха спалучаецца з органамі саслоўнага прадстаўніцтва дваран, духавенства і гараджан.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ге́ній, -я і -ю,
1. -ю. Самая высокая ступень творчай адоранасці, таленавітасці.
2. -я. Чалавек, надзелены
3. -я. У старажытнарымскай міфалогіі: дух — заступнік чалавека, які кіруе яго жыццём і прадвызначае характар.
Добры геній — той, хто памагае каму
Злы геній — той, хто аказвае на каго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
трафарэ́т, -а і -у,
1. -а. Пласцінка з прарэзанымі знакамі, малюнкамі, прызначанымі для ўзнаўлення.
2. -а. Знакі, малюнкі, нанесеныя пры дапамозе
3. -у,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вуа́ль, ‑і,
1. Лёгкая празрыстая тканіна.
2. Кавалак
3.
[Фр. voile.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адра́нак, ‑нку,
1. Ранак.
2. Ранішняя пасьба кароў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капу́т,
[Ням. Kaputt.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
курэ́нь, курэня,
1.
2. Жылая хата ў некаторых месцах Украіны, Дона.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)