komunikacyjny

komunikacyjn|y

камунікацыйны;

szlaki ~e — камунікацыйныя шляхі, шляхі сувязі;

sieć ~a — шляхі зносін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powiązanie

powiązani|e

н. сувязь;

~e wzajemne — узаемная сувязь; узаемасувязь;

~a międzynarodowe — міжнародныя сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zusámmenhang

n -(e)s, -hänge

1) су́вязь, звя́знасць; кантэ́кст

im éngen ~ — у це́снай су́вязі

etw. in ~ bríngen* — (mit D) звя́зваць што-н. (з чым-н.)

im ~ stéhen* — быць [знахо́дзіцца] у су́вязі з чым-н.

2) прычы́на, прычы́нная су́вязь

3)

in ~ damít — у су́вязі з гэ́тым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кана́л, ‑а, м.

1. Напоўненае вадой штучнае рэчышча, прызначанае для суднаходнай сувязі паміж асобнымі вадаёмамі, а таксама для водазабеспячэння, арашэння, асушэння балот і інш. Асушальны канал. Беламорска-Балтыйскі канал. Абвадняльны канал. □ Машына стаяла сярод алешніку, на беразе роўнага, як страла, калектарнага канала, які ўразаўся ў глыб балота. Краўчанка.

2. Вузкая поласць у выглядзе трубы, трубкі ўнутры чаго‑н. Канал ствала гарматы. Кабельны канал.

3. У арганізме жывёлы і чалавека — звілістая трубка, праз якую праходзяць тыя ці іншыя рэчывы. Кішэчны канал. Мочаспускальны канал.

4. Спец. Лінія сувязі, камунікацыі. Перадача вядзецца па трох каналах.

5. толькі мн. (кана́лы, ‑аў); перан. Шляхі пранікнення, пашырэння чаго‑н.; сродкі для дасягнення чаго‑н. Дыпламатычныя каналы. □ Шырокія і трывалыя гандлёвыя сувязі горада з Масквой, Ноўгарадам, Смаленскам .. служылі разам з тым і каналамі культурных сувязей. Алексютовіч.

[Ад лац. canalis — труба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефа́кс

(ад тэле- + лац. fac simile = рабі падобнае)

1) прыём і перадача графічнай дакументаванай інфармацыі сродкамі далёкай сувязі;

2) апарат для такой інфармацыйнай сувязі;

3) паведамленне, перададзенае або прынятае гэтым апаратам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

communion [kəˈmju:niən] n.

1. агу́льнасць, супо́льнасць

2. зно́сіны, су́вязь;

in communion with nature у це́снай су́вязі з прыро́дай

3. агу́льнасць веравызна́ння

4. Communion relig. прыча́сць, прычашчэ́нне;

receive/take communion прычашча́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

link​1 [lɪŋk] n.

1. звяно́ (у розных знач.);

a missing link адсу́тнае звяно́

2. (between, with) су́вязь, по́вязь, суадно́сіны;

links between Britаіn and Australia су́вязі памі́ж Брыта́ніяй і Аўстра́ліяй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канто́ра, ‑ы, ж.

Агульная назва ўстаноў або аддзелаў прадпрыемства з адміністрацыйна-гаспадарчымі функцыямі, а таксама памяшканне такіх устаноў і аддзелаў. Раённая кантора сувязі. Кантора лясніцтва. □ Нарміроўшчык Змітрок Хітрык прынёс у кантору на подпіс пачак нарадаў. Прокша.

[Ням. Kontor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́днасны

1. verwándschaftlich; Verwándschafts-;

ро́днасныя су́вязі verwándschaftliche Bánde, Verwándtschaftsbande pl;

ро́днасныя адно́сіны verwándtschaftliche Bezíehungen;

2. (блізкі) verwándt;

ро́днасныя мо́вы verwándte Spráchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэлегра́ф

(ад тэле- + -граф)

1) сістэма сувязі, якая забяспечвае прыём і хуткую перадачу паведамленняў на адлегласць пры дапамозе электрычных сігналаў па правадах;

2) прадпрыемства сувязі, якое ажыццяўляе прыём, перадачу і дастаўку тэлеграм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)