Léhrkörper

m -s, - прафе́сарска-выкла́дчыцкі склад (навучальнай установы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gleich gesínnt

a які́ [што] ма́е адно́лькавы склад ду́мак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

morfologiczny

марфалагічны;

skład morfologiczny krwi — марфалагічны склад крыві

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umiastowić

зак. зрабіць гарадскім; уключыць у склад горада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wątłość

ж. кволасць; хіласць; слабасць; слабы склад цела

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

etniczny

этнічны;

skład etniczny ludności — этнічны склад насельніцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паста́ва, -ы, мн. -ы, -та́ў, ж.

1. Знешнасць, манера трымаць сябе (пераважна пра постаць, склад фігуры).

Стройная п.

2. Пастаноўка, становішча якой-н. часткі цела.

П. рукі пры стральбе.

Правільная п. ног у танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бура́ты, -аў, адз. бура́т, -а, М -ра́це, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Бурація, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. бура́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. бура́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабардзі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Кабардзіна-Балкарскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. кабардзі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. кабардзі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прынале́жнасць, -і, ж.

1. да чаго. Знаходжанне ў складзе чаго-н., уваходжанне ў склад чаго-н. (кніжн.).

П. да якой-н. арганізацыі, партыі, класа.

2. Неад’емная ўласцівасць, прымета каго-, чаго-н.

Дапытлівасць — п. маладосці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)