архі́дныя, ‑ых.

Сямейства аднадольных шматгадовых травяністых раслін, да якіх адносяцца архідэі, ятрышнік і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрапо́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Спец. Вырошчванне раслін без глебы ў вільготным паветры.

[Ад грэч. aēr — паветра і pónos — работа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жа́бнікавыя, ‑ых.

Сямейства вадзяных свабодна плаваючых шматгадовых раслін, да якіх адносіцца жабнік і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каля́ндра, ‑ы, ж.

Род аднагадовых травяністых эфіраносных раслін сямейства парасонавых, якія скарыстоўваюцца як прыправа.

[Лац. coriandrum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касачо́выя, ‑ых.

Сямейства аднадольных карэнішчавых шматгадовых раслін з вузкімі лістамі і вялікімі яркімі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кветкаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне кветкава- і лісцева-дэкаратыўных раслін як галіна раслінаводства. Развіццё кветкаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыні́чнік, ‑у, м.

Род адна‑, двух- і шматгадовых травяністых раслін, радзей кустоў, сямейства залознікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейкапла́сты, ‑аў; адз. лейкапласт, ‑а, М ‑сце, м.

Бясколерныя дробныя ўтварэнні ў клетках раслін.

[Ад грэч. leukos — белы і plastós — вылеплены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжвідавы́, ‑ая, ‑ое.

Які адбываецца паміж рознымі відамі (раслін, жывёл). Міжвідавая барацьба. Міжвідавыя скрыжаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нектарано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да раслін, што выдзяляюць нектар (цукрысты сок).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)