адрэ́заць сов.
1. в разн. знач. отре́зать; (пилой — ещё) отпили́ть;
а. касу́ — отре́зать ко́су;
а. кава́лак са́ла — отре́зать кусо́к са́ла;
а. гекта́р сенажа́ці — отре́зать гекта́р сеноко́са;
а. шлях праці́ўніку — отре́зать путь проти́внику;
2. перен. отре́зать;
— Хо́піць, — ~зала яна́. — Хва́тит, — отре́зала она́;
◊ як нажо́м а. — как ножо́м отре́зать;
сем разо́ў адме́рай, а раз адрэ́ж — посл. семь раз отме́рь, оди́н раз отре́жь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Раздзе́л ’частка ў кнізе’ (Гарэц.). Ад раз- і дзяліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разжу́хацца ’пасварыцца’ (Янк.). Ад раз- і жу́хаць ’рэзка кідаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Размаха́й ’марнатравец’, размаха́йства ’марнатраўства’ (КЭС). Ад раз- і маха́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verschénken
I
vt (раз)дары́ць, падары́ць
II
vt прадава́ць распі́вачна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wöchentlich
1.
a штотыднёвы
2.
adv штотддзень, раз у тддзень
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zertéilung
f -, -en
1) (раз)дзяле́нне; разраза́нне
2) мед. разрушэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Кроць ’раз’ (Нас.). Запазычанне з польск. kroć ’тс’ (Кюнэ, Poln., 68).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́зік ’малады парастак, атожылак’ (ТС). Ад рэзаць, параўн. раз ’адзін’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)