kontynuować

незак. працягваць;

kontynuować swoją pracę — працягваць сваю працу;

kontynuować obrady — працягваць пасяджэнне;

kontynuować kurację — працягваць лячэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kończyć

незак. канчаць, заканчваць;

kończyć co robić — заканчваць рабіць што;

kończyć życie — паміраць;

kończyć robotę — заканчваць працу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaniedbać

зак. занядбаць; перастаць клапаціцца; запусціць; закінуць;

zaniedbać pracę — занядбаць працу;

zaniedbać swój wygląd — апусціцца; стаць неахайным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przenieść się

зак.

1. перавесціся (на новую працу);

2. пераехаць (у іншае месца);

3. перан. перанесціся (думкамі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Quod caret alterna requie, durabile non est

Што не чаргуецца з адпачынкам, не бывае трывалым.

Что лишено чередования с отдыхом, не бывает прочным.

бел. Дай мазі ў кола, а працы ‒ песні вясёлай. Праца любіць адпачынак і песню. Па субоце адпачынак па рабоце. Гуляй, ды працу знай.

рус. Мешай дело с бездельем ‒ проживёшь век с весельем. Мешай дело с бездельем ‒ с ума не сойдёшь. После трудов сладок покой. Коровки с поля ‒ пастуху воля. Работа не волк, в лес не уйдёт. Работа веселье любит. Работу с плеч, да и на печь.

фр. Il fait bon faire la fête après la besogne faite (Сделав дело, хорошо и праздновать).

англ. Nor does Apollo always bend his bow (Аполлон не всегда натягивает тетиву). All work and no play makes Jack a dull boy (Одна работа делает Джека скучным малым).

нем. Nach getaner Arbeit ist gut ruhen (После сделанной работы хорошо отдохнуть). Arbeit ist kein Hase, läuft nicht in den Wald (Работа ‒ не заяц, не убежит в лес).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Апрата́ць (БРС), апра́тваць (Сцяц.), апря́тывыць, ‑цца (Бяльк.), апра́та́цца (Сцяшк.); апра́таць, ‑ацца, ‑ваць ’агледзець, памыць (дзіця, сябе, хворага, нябожчыка)’ (Янк. II); апратка (Яруш., Гарэц., Др.-Падб., Сцяшк., Жд.), опратка (Клім.), вопратка (БРС). Рус. дыял. опрятывать(ся) ’прыбіраць, прыводзіць у парадак; памыць, вычасаць, апрануць; пахаваць нябожчыка, абмыць, адзець яго’, рус. опрятный ’ахайны’ (аб яго паходжанні Булахоўскі, Труды ИРЯ, 1, 180–181; Львоў, РР, 1968, 3, 66), укр. опрятувати, опратувати, прятати, опратати ’прыбраць; апрануцца ў прыгожае адзенне’; прятати ’ўбіраць, хаваць нябожчыка’; апратний ’ёмкі’ (Паламарчук, ЛБ, 6), польск. oprzątač ’убіраць, у прыватнасці наглядаць за дамашняй жывёлай’, sprzątać ’прыбіраць, убіраць’, славац. spratať ’убіраць, хаваць; есці’, spratný ’ёмкі; уступчывы (пра чалавека)’, балг. опретвам ’пачынаю працу, рыхтуюся да працы’, за̀претвам ’пачынаю працу, закасваю рукавы’, серб.-харв. за̀претати ’засыпаць вуголле попелам’, магчыма (паводле Праабражэнскага, Фасмера), славен. spréten ’спрытны, лоўкі’, ст.-бел. опрятка (Анічэнка, Праблемы філал., 11), опратали ’абмылі’ (1562, Карскі, Труды, 206). Ст.-рус. опрятати ’ўбраць, укрыць; падрыхтаваць нябожчыка да пахавання’, опрятатися ’прыбраць сябе, падрыхтавацца да смерці’, ст.-слав. пратѧти ’ўціскаць, стрымліваць’. Апратаць ад *pręt(ati) ’хаваць’ (// *prǫt‑) з развіццём значэнняў: ’пакрываць’ > ’апранаць’ > ’чапурыцца’ ці ’хаваць непатрэбныя рэчы’ > ’убіраць’ > ’мыць’; ’хаваць нябожчыка’ > ’рыхтаваць да пахавання’ > ’мыць’. Гэтыя значэнні ў сваім развіцці перакрыжоўваліся. Беларуская мова найбольш развіла ў словах вопратка (апратка), апратаць значэнні ’адзець’, што дае пэўную падставу для сцвярджэнняў аб «уласнабеларускім» характары згаданых слоў (адпаведныя рускія і ўкраінскія факты пашыраны найбольш на тэрыторыі, блізкай да Беларусі). Супрун, Веснік БДУ, 1971, 2, 62–64. Гл. апранаць 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

quit

[kwɪt]

1.

v.t.

1) спыня́ць

The men quit work when the whistle blew — Мужчы́ны спыні́лі пра́цу, калі́ загудзе́ў гудо́к

2) пакіда́ць (пако́й), выхо́дзіць

He quit the room in anger — Ён пакі́нуў пако́й са зло́сьцю

3) кі́даць пра́цу (назусі́м)

4) плаці́ць, спла́чваць (доўг)

2.

adj.

во́льны

I gave him money to be quit of him — Я даў яму́ гро́шы, каб расквіта́цца зь ім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

undertake [ˌʌndəˈteɪk] v. fml (undertook, un dertaken)

1. браць на сябе́ абавя́зкі;

undertake a responsible post заня́ць адка́зную паса́ду

2. руча́цца; дава́ць гара́нтыю, абяца́ць, гарантава́ць;

He undertook to finish the job by Friday. Ён паабяцаў скончыць працу да пятніцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

афо́рміць

1. (надаць сілу закона) réchtskräftig [réchtsgültig] máchen; in Órdnung bríngen*;

афо́рміць арганізацы́йна organisatórisch régeln;

2. (надаць закончаны выгляд) áusgestalten vt, áusstatten vt, áufmachen vt;

3. (прыняць на працу) éinstellen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

compensate

[ˈkɑ:mpənseɪt]

v.

1) пакрыва́ць; варо́чаць, вярта́ць (стра́ты)

2) кампэнсава́ць, наганя́ць (стра́чаны час)

3) апла́чваць, плаці́ць

to compensate for extra work — заплаці́ць за дадатко́вую пра́цу

4) Tech. балянсава́ць, ураўно́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)