kick-off [ˈkɪkɒf] n.

1. час пача́тку футбо́льнай гульні́; пе́ршы ўдар па мячы́;

Kick-off at 5.00. Пачатак гульні а 5-й гадзіне.

2. infml пача́так но́вай дзе́йнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

glance1 [glɑ:ns] n. бе́глы по́зірк, зірк;

have/take a glance зірну́ць

at a glance з пе́ршага по́гляду/по́зірку, адра́зу ж;

at first glance на пе́ршы по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

primary

[ˈpraɪməri]

1.

adj.

1) пе́ршы (па чарзе́)

2) пе́ршы (па ва́жнасьці)

3) першапачатко́вы

4) пачатко́вы

primary school — пачатко́вая шко́ла

2.

n. -ries

1) не́шта пе́ршае з пара́дку або́ паво́дле ва́жнасьці

2) асно́ўныя ко́леры (чырво́ны, жо́ўты і сі́ні)

3) пе́ршая абмо́тка трансфарма́тара

4) перадвы́барны сход вы́баршчыкаў, перадвы́бары pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прызі́мак, прызі́мок, мн. л. пры́земкі ’пачатак зімы, калі выпадае першы снег’ (нясвіж., івац., капыл., ЛА, 2), прызі́мкі ’вясеннія дні з замаразкамі’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Прыставачна-суфіксальныя ўтварэнні ад зіма́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

parter, ~u

м.

1. першы паверх;

2. тэатр. партэр;

3. спарт. лаўка запасных

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэса́нтнік, ‑а, м.

Баец дэсантных войск, удзельнік дэсанта. Скінуць на парашутах дэсантнікаў. □ У адзінаццаць гадзін.. [батальён] ужо вёў першы бой, акружаў варожых дэсантнікаў. Мележ. // Ваеннаслужачы дэсантных войск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палы́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Лыпнуць некалькі разоў; лыпаць некаторы час. Цярэшка палыпаў вачыма, павярнуўся да аднаго, да другога, нібы бачыў іх [мужчын] першы раз. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіня... (гл. сіне...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «сіне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: сіняблузнік, сінявокі, сінякрылы і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ступі́ць¹, ступлю́, сту́піш, сту́піць; зак.

1. Зрабіць крок, наблізіцца, падысці да каго-, чаго-н.

Не можа с. колькі крокаў.

С. да акна.

2. Паставіць нагу куды-н., наступіць на каго-, што-н.

С. на змяю.

3. Увайсці куды-н.; апынуцца дзе-н.

Першы раз ступіла ў новую кватэру.

|| незак. ступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ступа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́звацца (прапанаваць свае паслугі) sich erbeten*, sich (zu iner rbeit) nbieten*;

вы́звацца памагчы́ sine Hlfe nbieten*;

ён вы́зваўся пе́ршы er mldete sich als rster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)