саскле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Абл. Азябнуць, змерзнуць. Ссінееш, бывала, сасклееш на холадзе, а даклікацца ў хату маці не можа. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усёабды́мны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоплівае, уключае ў сябе ўсё без выключэння. Усёабдымны наказ жыцця. // Які можа ўсё спасцігнуць, зразумець. Усёабдымны розум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цялі́цца, целіцца; незак.

Нараджаць цяля (пра карову, самку аленя, лася). [Кастусь:] — Лепш бы пайшла паглядзець карову, можа, яна цяліцца скора будзе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэно́ма

[ад гр. aden = залоза + (onk)oma = пухліна]

мед. дабраякасная пухліна, якая можа развівацца ў залозістых органах (малочнай, шчытападобнай і іншых залозах).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

усе́дзець

1. rúhig sítzen* (bléiben*);

ён хвілі́ны не мо́жа ўсе́дзець er kann kéine Minúte rúhig sitzen*;

2. перан., разм. (утрымацца на якой-н. працы) séinen Platz beháupten, sich hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

whoever

[huˈevər]

pron.

хто-ко́лечы; абы́ хто, хто заўго́дна

Whoever wants the book may have it — Хто заўго́дна мо́жа ўзя́ць гэ́тую кні́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vielléicht

a магчы́ма, мажлі́ва, мо́жа, мо́жа быць, ма́быць, бада́й (што)

~ wérden Sie so gut sein — ці не бу́дзеце Вы так ласка́вы

~ éine Tásse Tee? — ці не жада́еце ку́бачак гарба́ты?

ich hábe mich ~ geírrt — я, ма́быць, памылі́ўся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пале́пшаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Стаць лепшым. [Дзед:] — Паедзеш сёння са мною на Рудаівец. Надвор’е, здаецца, надоўга палепшала. Даніленка. // безас. Стала, зрабілася лепш. Старой, відаць, палепшала, яна пра нешта пачала гаварыць з хлопцамі і ўсміхацца. Парахневіч. [Домна:] — Ідзіце, можа, чаю напіцеся з дарогі?.. А там я вам пасцель пасцялю, адаспіцеся. Заўтра можа на дварэ палепшае. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́капа

(гр. apokope = адсячэнне)

лінгв. 1) адпадзенне аднаго або некалькіх гукаў у канцы слова (напр. «мо» замест «можа»);

2) утварэнне новых слоў шляхам скарачэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метастабі́льны

(ад мета- + стабільны);

м. стан — адносна ўстойлівы стан, з якога цела можа перайсці ў больш устойлівы стан пад уздзеяннем знешніх фактараў або самаадвольна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)