качу́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
1. Драўлянае кола, якое качаюць дзеля забавы.
2. Драўляны прадмет цыліндрычнай формы, з дапамогай якога ставяць у печ і вымаюць з печы вялікія чыгуны.
|| прым. качу́лачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
usztywniać
usztywnia|ć
незак. рабіць цвёрдым, фіксаваць;
lakier usztywniać fryzurę — лак фіксуе (замацоўвае) прычоску
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пого́ст м.
1. (кладбище) мо́гільнік, -ка м., мо́гілкі, -лак ед. нет;
2. (у церкви) цвінта́р, -ра́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
носи́лки
1. насі́лкі, -лак ед. нет;
2. (больше — для сена) насі́лы, род. насі́л, ед. насі́ла, -лы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
жыга́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Куслівая асенняя муха з калючымі шчацінкамі на хабатку, якая пераносіць узбуджальнікаў многіх інфекцыйных хвароб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухство́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Паляўнічая стрэльба з двума стваламі. З двухстволкай-тулкай за спіной Ідзе ляснік стары. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́далкі, ‑лак; адз. падалка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
Абл. Тое, што і апад. [Гарасім] на карачках поўзаў пад яблыняй і збіраў падалкі. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Тое, што і падпал (у 2 знач.). Гаспадыні выходзілі і збіралі.. [трэскі] на падпалку. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Спецыяльна абсталяванае прыстасаванне для паення жывёлы. Мы ўбачылі макет кароўніка з аўтаматычнымі паілкамі. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
труска́лкі, ‑лак; адз. трускалка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
Тое, што і клубніцы. У садку ж пад праменнаю ласкаю Наліваюцца, спеюць трускалкі. Чарнушэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)