abridged

[əˈbrɪdʒd]

adj.

скаро́чаны

This book appears in an abridged form — Гэ́тая кні́га выхо́дзіць у скарачэ́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рассы́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рассылкі, звязаны з рассылкай. Рассыльная кніга.

2. у знач. наз. рассы́льны, ‑ага, м.; рассы́льная, ‑ай, ж. Той (тая), хто разносіць карэспандэнцыю; кур’ер, пасыльны. — Калі дэпешу скласці, рассыльны не будзе бачыць адрас ... — пачала .. [сястрыца]. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieciekawy

nieciekaw|y

нецікавы;

~a książka — нецікавая кніга;

~y typ — нецікавы тып

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skorowidz

м.

1. паказальнік;

skorowidz rzeczowy — прадметны паказальнік;

2. алфавітная кніга; алфавіт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

«Апостал» (кніга) 1/392; 3/88; 5/72—73 (укл.); 6/37, 38

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

закла́дка ж., в разн. знач. закла́дка;

з. буды́нка — закла́дка зда́ния;

з. са́ду — закла́дка са́да;

кні́га з ~дкай — кни́га с закла́дкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бібліята́ф

(ад гр. biblion = кніга + taphos = магіла)

«магільшчык кніг» — жартаўлівая назва ўласніка бібліятэкі, які не дазваляе іншым карыстацца ёю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

насто́льны

1. Tísch-;

насто́льная ля́мпа Tíschlampe f -, -n;

2. (неабходны) únentbehrlich;

насто́льная кні́га Hándbuch n -(e)s, -bücher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мемарыя́л ’гандлёвая кніга для запісаў’, ’скульптурнае збудаванне — помнік на месцы якой-небудзь падзеі’, ’спартыўнае спаборніцтва ў гонар падзеі, асобы’ (ТСБМ). З рус. мемориал ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 82), якое праз новав.-ням. Memorial ці франц. mémoriał (Фасмер, 2, 597) або праз італ. (Ин. сл., 1988) з лац. memoriālis ’памятны’ < memōria ’памяць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэза́ўрус ‘поўны тлумачальны слоўнік’ (ТСБМ), ст.-бел. тезаврусъ ‘тс’: в книгахъ тезаврусъ, то есть скарбом называють (1595 г., ГСБМ). Запазычана з лац. thesaurus, зафіксаванага ў лацінскамоўных тэкстах ВКЛ як ‘скарб, каштоўнасць, маёмасць’ (Жлутка, 335) з с.-грэч. θησαυρος ‘скарб, каштоўнасць, сховішча’. Значэнне ‘кніга, слоўнік’, відаць, пераноснае ад ‘тое, што запісана, улічана’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)