заспява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць спяваць. // Праспяваць. На двары хрыпла, відаць, яшчэ не зусім прачнуўшыся, заспяваў певень. Яму адказаў другі, трэці. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транспланта́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Перасадка і прыжыўленне тканак або органаў на другое месца ці ў другі арганізм.

2. Тое, што і прышчэпліванне.

[Ад лац. transplantare — перасаджваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стро́ік ‘галаўны ўбор, які даўней пажылыя кабеты насілі пад хусткай’ (навагр., З нар. сл.), ‘галаўны ўбор удавы, якая другі раз ідзе замуж’, ‘бант з кветкамі на касцюме маладога’ (Сл. ПЗБ). Гл. строй 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэйтала́кс

(ад гр. deuteros = другі + allaksis = абмен)

карэлятыўнае змяненне органа ў працэсе эвалюцыі ў выніку прыстасавання яго да іншых органаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рандэ́ль

(фр. rondelle = кружок)

верш з 13 радкоў, звязаных дзвюма скразнымі рыфмамі, з якіх першы паўтараецца тройчы, а другі двойчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

alternative

1. [ɔlˈtɜ:rnətɪv]

adj.

1) альтэрнаты́ўны, другі́ (з двух магчымых)

2) альтэрнаты́ўны, нетрадыцы́йны

2.

n.

1) альтэрнаты́ва f.

2) вы́бар -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

either

[ˈi:Dər]

1.

adj., pron.

1) той або́ другі́, хоць які́

2) ка́жны, ко́жны (з двух)

2.

conj.

either… or — або́… або́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Аб’яднаўчы з’езд кампартый Літвы і Беларусі, гл. Другі з’езд КП(б)Б

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

адтэрмінава́ць, адтэрміно́ўваць

1. (перанесці на другі тэрмін) áufschieben* vt, verschíeben* vt; vertágen vt (мерапрыемства і г. д.);

2. (прадоўжыць тэрмін годнасці) verlängern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

му́лкі, ‑ая, ‑ае.

Які муляе, цвёрды. Мулкі хамут. □ Падушка здавалася мулкай, дрэнна ўзбітай, і Мар’яна некалькі разоў папраўляла яе, перакідвала на другі бок. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)