смаляны́
1. гл смалoвы;
2. (пра валасы) péchschwarz, rábenschwarz, kóhlrabenschwarz
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
капа́¹, -ы́, мн. ко́пы і (з ліч. 2, 3, 4) капы́, коп, ж.
1. Сена, снапы, складзеныя конусам.
Атава ў копах.
2. перан. Пра густыя пышныя валасы.
К. валасоў.
|| памянш. ко́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ві́цца, ую́ся, уе́шся, уе́цца; уёмся, уяце́ся, ую́цца; ві́ўся, віла́ся, віло́ся; ві́ся; незак.
1. Расці завіткамі.
Хмель уецца вакол дрэва.
Валасы ўюцца.
2. Рабіць звілістыя рухі або мець звілісты напрамак.
Паміж гор вілася рэчка.
3. Лятаючы, кружыцца.
Пчолы ўюцца роем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
трапа́цца, траплю́ся, трэ́плешся, трэ́плецца; трапі́ся; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Развявацца, гайдацца ад ветру.
Валасы трэплюцца на ветры.
2. Гаварыць лухту, бязглуздзіцу або гаварыць несупынна (разм.).
|| зак. патрапа́цца, -раплю́ся, -рэ́плешся, -рэ́плецца; -рапі́ся (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
undulate
1. [ˈʌndʒəleɪt]
v.i.
1) хвалява́цца (пра ваду́, мо́ра)
2) быць хва́лістым
undulating hair — кучара́выя валасы́
2.
v.t.
выкліка́ць хвалява́ньне (вады); рабі́ць хва́лістым
3. [ˈʌndʒələt]
adj.
хва́лісты (пра валасы́); кучара́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прыканды́чыць ’цягаць за валасы’ (Нас.); параўн. таксама прыкундо́сіць ’пабіць’ (Нас., Рамз.). Да зафіксаванага там жа канды́чыць з той самай семантыкай. Апошняе з’яўляецца фанематычным карэлятам (які, магчыма, разумеўся як “антыэкспрэсіўная” форма) да незафіксаванага *кунды́чыць/*кундо́чыць, чаргаваннем у фіналі асновы звязаным з кундо́сіць ’цягаць за валасы’ (гл.) < *ку́нды < ку́дла/‑ы ’валасы’ (гл.) < прасл. *kǫdьla/‑o (ЭССЯ, 12, 53–54). Безумоўна, не самым абгрунтаваным месцам з’яўляецца тут сувязь рэканструяванага *ку́нды з ку́длы, таму ЕСУМ (3, 142) прапануе іншую, даволі арыгінальную і несупярэчлівую ў семантычным плане версію — бачыць ва ўкр. кундо́сити, бел. кундо́сіць “зваротнае запазычанне” з якой-небудзь балтыйскай мовы, што можа быць зведзена да балт. *kundas ’кудзеля; валасы’ (параўн. літ. kuõdas ’чуб’) як адлюстравання прасл. *kǫda (‑у) ’кудзеля’, параўн. ко̀нди, ко̀нда ’кудзеля, ачоскі льну, канапель’. Пачатковае значэнне дзеяслова было, такім чынам, ’трапаць, церці (лён, кудзелю)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tlenić
незак. пазбаўляць колеру; абясколерваць (валасы); выбельваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zarost, ~u
м. расліннасць (валасы на твары)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zburzyć
зак. разбурыць;
zburzyć włosy — раскудлаціць валасы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ку́кса 1, ‑ы, ж.
Астатак пакалечанай або ампутаванай рукі, нагі. Фактычна няма рукі — з рукава суконнага пінжака вытыркаецца забінтаваная кукса. Навуменка.
ку́кса 2, ‑ы, ж.
Род жаночай прычоскі: закручаныя ў выглядзе валіка ззаду валасы. У яе быў драбнаваты твар і валасы, закручаныя ў высокую куксу пад хусткай. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)