mixer

[ˈmɪksər]

n.

1) мяша́лка f., мі́ксэр -а m.

2) a good mixer — тава́рыскі чалаве́к

3) мінэра́льная вада́, сок да алькаго́льнага напо́ю

•

- cement mixer

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

monster

[ˈmɑ:nstər]

n.

1) вы́радак -ка m., пачва́ра -ы m. & f.

2) страшы́ла, страхо́цьце n.

3) лю́ты чалаве́к, гвалтаўні́к -а́ m.; сады́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

notoriety

[,noʊtəˈraɪəti]

n., pl. -ties

1) нясла́ва f., блага́я сла́ва, га́ньба

2) шыро́кая папуля́рнасьць або́ вядо́масьць f.

3) славу́тасьць f., прасла́ўлены або́ агу́льнавядо́мы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

polecat

[ˈpoʊlkæt]

n., pl. -cats or (coll.) -cat

1) тхор тхара́ m.; шашо́к -ка́ m.

2) informal ні́зкі, ва́рты пага́рды чалаве́к, нікчэ́мнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

influence

[ˈɪnfluəns]

1.

n.

1) уплы́ў -ву m., узьдзе́яньне n.

2) чалаве́к з уплы́вам

3) Electr. інду́кцыя f.

2.

v.t.

уплыва́ць, узьдзе́йнічаць, рабі́ць уплы́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

saint

[ˈseɪnt]

1.

n.

1) сьвяты́ -о́га m., сьвята́я f.

2) ве́льмі до́бры цярплі́вы чалаве́к

2.

v.t.

кананізава́ць, заліча́ць у сьвяты́я

3.

adj.

сьвяты́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

аске́т

(гр. asketes)

1) рэлігійны падзвіжнік, які знясільвае сябе постам і доўгай малітвай;

2) перан. чалавек, які адмаўляецца ад жыццёвых задавальненняў, абмяжоўваецца самым неабходным і вядзе строгі спосаб жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бест

(перс. best)

заснаванае на даўнім звычаі права недатыкальнасці некаторых месцаў у Іране (мячэцей, дамоў вышэйшага духавенства, іншаземных пасольстваў), адкуль чалавек, якога праследуе ўлада, не можа быць узяты сілай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэ́спат

(с.-лац. despotus, ад гр. despotes)

1) жорсткі самадзяржаўны правіцель з неабмежаванай уладай у старажытных рабаўладальніцкіх дзяржавах Усходу, у балканскіх краінах перыяду сярэдневякоўя;

2) перан. жорсткі чалавек, тыран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

імпульсі́ўны

(п.-лац. impulsivus = пабуджальны)

1) які мае адносіны да імпульсу, выкліканы ўнутраным пабуджэннем (напр. і-ыя дзеянні дзяцей);

2) схільны дзейнічаць пад уплывам раптоўнага імпульсу (напр. і. чалавек).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)