Verbum

недалёкі, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца або адбываецца на нязначнай адлегласці; блізкі.

Н. лес.

Недалёка (прысл.) ад горада было возера.

2. Такі, які адбываўся нядаўна або адбудзецца, надыдзе неўзабаве.

У недалёкім мінулым.

3. перан. Разумова абмежаваны; някемлівы.

Н. чалавек.

|| наз. недалёкасць, -і, ж. (да 3 знач.).

недалёт, -у, М -лёце, м.

Падзенне снарада, кулі бліжэй намечанай цэлі.

недалічы́цца, -лічу́ся, -лі́чышся, -лі́чыцца; зак., каго-чаго.

Выявіць пры падліку недахоп, адсутнасць каго-, чаго-н.

Пасля атакі недалічыліся некалькіх байцоў.

|| незак. недалі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

недалу́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -лу́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -лу́г (разм.).

1. Слабы, хваравіты чалавек.

2. Няспрытны, няўмелы чалавек; недарэка.

|| прым. недалу́жны, -ая, -ае.

недалу́жны, -ая, -ае (разм.).

1. гл. недалуга.

2. Непрыглядны, няскладны, няўклюдны.

|| наз. недалу́жнасць, -і, ж.

недалю́бліваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

Адчуваць непрыязнасць, непрыхільнасць да каго-, чаго-н.

недамага́нне, -я, н.

Хваравіты стан.

Лёгкае н.

недамага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Адчуваць недамаганне, быць не зусім здаровым.

недаме́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

1. Тое, што не мае належнага або нармальнага памеру.

2. Абутак і вопратка большага памеру, чым дзіцячы, і меншага, чым дарослы (разм.).

недамо́ўленасць, -і, ж.

1. Непаўната, незакончанасць выказвання, замоўчванне чаго-н.

Адчувалася н.

2. Адсутнасць дамоўленасці, узгодненасці.

Н. паміж сумежнікамі.