АБСКУРАНТЫ́ЗМ

[ад лац. obscurans (obscurantis) які зацямняе],

супрацьдзеянне прагрэсу пазнання і асветы ў імя захавання старых вераванняў, якія лічацца вечнымі, непахіснымі; тое, што і цемрашальства.

т. 1, с. 44

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БІЯЦЭНАМЕ́ТРЫЯ

(ад біяцэноз + ...метрыя),

раздзел біяцэналогіі, які даследуе метады вывучэння розных параметраў і ўласцівасцяў біяцэнозаў і экасістэм (аналіз размеркавання асобін, шматмерная статыстыка, мадэліраванне і інш.).

т. 3, с. 182

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЎТАНІ́М

(ад аўта... + грэч. onym імя),

сапраўднае імя аўтара, які піша пад псеўданімам. Напрыклад, аўтанім Якуба Коласа — Канстанцін Міхайлавіч Міцкевіч, Янкі Купалы — Іван Дамінікавіч Луцэвіч.

т. 2, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АХО́П,

манеўр войскаў у баі (аперацыі), які дае магчымасць нанесці ўдар па адным ці абодвух флангах групоўкі праціўніка. Выкарыстоўваецца ў сустрэчным баі, пры наступленні на праціўніка, які абараняецца ці адыходзіць, а таксама пры контратаках у абароне. Ажыццяўляецца ў цесным тактычным і агнявым узаемадзеянні з войскамі, што наступаюць з фронту, авіяцыяй і дэсантна-штурмавымі падраздзяленнямі; найчасцей пасля прарыву абароны праціўніка, калі ўтвараюцца адкрытыя флангі ці ёсць прамежкі ў баявых парадках.

т. 2, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АД’ЮТА́НТ

[ад лац. adjutans (adjutantis) які дапамагае],

1) афіцэр (у арміях некат. дзяржаў таксама прапаршчык, мічман) пры начальніку для розных даручэнняў і дапамогі ў кіраўніцтве воінскімі падраздзяленнямі.

2) У дарэв. рус. арміі з 17 ст. пасада афіцэра, адказнага за справаводства ў штабах.

3) Прыдворны ваен. чын у свіце манарха (генерал-ад’ютант, флігель-ад’ютант).

4) У Францыі ў 19 ст. афіцэр у палку, які адказваў за навучанне унтэр-афіцэраў і капралаў.

т. 1, с. 148

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

capable [ˈkeɪpəbl] adj.

1. здо́льны, уме́лы, ке́млівы;

a capable pupil здо́льны ву́чань

2. (of) зда́тны, схі́льны (да чаго-н.), які́ паддаецца (чаму-н.);

capable of bringing happiness які́ можа прыне́сці шча́сце;

capable of every wickedness здо́льны на любу́ю по́дласць;

capable of explanation вытлумача́льны, дасту́пны для разуме́ння;

capable of improvement які́ паддаецца паляпшэ́нню, удаскана́ленню;

capable of original ideas зда́тны да арыгіна́льных ідэ́й;

Show what you are capable of. Пакажы, на што́ ты здатны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tributary

[ˈtrɪbjəteri]

1.

n., pl. -taries

1) прыто́к -у m. (ракі́)

2) краі́на, яка́я пла́ціць дані́ну

2.

adj.

1) прыто́кавы

2) які́ пла́ціць дані́ну

3) які́ дапамага́е (напр. грашы́ма)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

underlying

[,ʌndərˈlaɪɪŋ]

1.

adv.

1) які́ ляжы́ць пад спо́дам чаго́, пад чым

2) асно́ўны; істо́тны

3) які́ ня кі́даецца ў во́чы; адра́зу незаўва́жны

2.

v., pres. p. of underlie

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

up-to-date

[,ʌptəˈdeɪt]

adj.

1) які́ сяга́е да суча́снасьці

2) які́ адпавяда́е суча́сным вымо́гам

an up-to-date textbook — падру́чнік напі́саны паво́для наве́йшых вымо́гаў

3) суча́сны

4) найно́ўшы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glaring

[ˈglerɪŋ]

adj.

1) зы́ркі, я́ркі

2) які́ глядзіць лю́та і са зло́сьцю

3) зана́дта страка́ты

4) informal які́ кі́даецца ў во́чы; відаво́чны

a glaring fault — відаво́чная, гру́бая памы́лка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)