Абыйсці́ся: обыйсʼцʼиса ’закруціцца, заблытацца (у лесе, напр.)’ (КСТ) да ісці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кны́паць ’кульгаць, ісці павольна’ (Нас.). Кантамінацыя клыпаць (гл.) і кніпаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стро́паць ‘ісці’: стропай тады адсюль (Мат. Гом.). Магчыма, да тропаць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дажджы́ць, ‑джыць; безас. незак.
Разм. Ісці, імжыць (пра дождж). [Дождж] быў такі мяккі і ціхі, што Ніна не адразу пачула, як стала дажджыць. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уперава́лку, прысл.
Разм. Ісці, рухацца, перавальваючыся з боку па бок. — Я вам кажу, што гэта Польшч[а] ўжо, — гаварыў.. [Калодка], уперавалку сігаючы за Міколам. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэ́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Павольна, цяжка ісці. [Стары] чэпаў, абапіраючыся на палку. Чутно было, як са старэчых грудзей ірвалася сіплае дыханне. Хадановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уразрэ́з прысл. zuwíder, gégen;
ісці́ ўразрэ́з з чым-н. zuwíderlaufen* аддз. vi (s) (D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сле́даваць (ісці следам) fólgen vi (s) (за кім-н. D), náchfolgen vi (s) (D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
чвя́каць
1. (ісці па гразі) pátschen vi, plátschen vi, wáten vi;
2. гл. цмакаць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
насу́страч нареч.
1. навстре́чу;
вы́йсці н. — вы́йти навстре́чу;
2. предлог с дат. навстре́чу;
ісці́ н. го́сцю — идти́ навстре́чу го́стю
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)