зара́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. зарадзіцца², зарадзіць².

2. Комплекс гімнастычных практыкаванняў, якія выконваюцца з мэтай аздараўлення.

Ранішняя з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ігласку́рыя, -ых, адз. -ае, -ага, н.

Марскія беспазваночныя жывёлы, якія маюць вапнавы ўнутраны шкілет і шыпы або іголкі на паверхні цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прале́ска, -і, ДМе́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Травяністая расліна з сіне-блакітнымі кветкамі, якія зацвітаюць адразу пасля раставання снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праме́жак, -жку, мн. -жкі, -жкаў, м.

Прастора або час, якія раздзяляюць што-н.

П. паміж дзвярамі і ложкам.

П. пяць гадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяхо́та, -ы, ДМо́це, ж.

Род войск, якія дзейнічаюць у пешым страі.

Марская п.

|| прым. пяхо́тны, -ая, -ае.

П. полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слэнг, -у, м.

Словы ці выразы, якія ўжыв. людзьмі пэўных прафесій, сацыяльных груп, субкультур; жаргон.

Прафесійны с.

|| прым. слэ́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старасве́тчына, -ы, ж.

1. Даўніна, часы, якія даўно мінулі.

2. Тое, што створана ў далёкія часы і існуе да нашых дзён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усміха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Усмешкай выражаць якія-н. пачуцці.

Жыццярадасна ў.

|| зак. усміхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цуна́мі, нескл., н.

Гіганцкія разбуральныя хвалі, якія ўзнікаюць на паверхні акіяна ў выніку падводнага землетрасення або вывяржэння падводных або астраўных вулканаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падра́дчык, ‑а, м.

Асоба ці ўстанова, якія вядуць якія‑н. работы па падрадах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)