Verbum

навелі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Пісьменнік, аўтар навел¹.

|| ж. навелі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

камуні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Член камуністычнай партыі.

|| ж. камуні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

канфедэра́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Польскі нацыянальны мужчынскі галаўны ўбор у выглядзе чатырохкантовай шапкі без казырка.

канцыляры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Служачы канцылярыі.

|| ж. канцыляры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

кітаі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па кітаістыцы.

|| ж. кітаі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

белетры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Аўтар белетрыстычных твораў.

|| ж. белетры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

рызыка́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Смелы, адважны чалавек.

|| ж. рызыка́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

рэфармі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Прыхільнік рэфармізму.

|| ж. рэфармі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

звекава́ць, звяку́ю, звяку́еш, звяку́е; звяку́й; звекава́ны; зак.

Пражыць век дзе-н., у якім-н. стане.

Ён так і звекаваў бабылём.

абстракцыяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Мастак — паслядоўнік абстракцыянізму.

|| ж. абстракцыяні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.