увяза́ться сов., разг.
1. (стать увязанным) увяза́цца;
ве́щи хорошо́ увяза́лись рэ́чы до́бра ўвяза́ліся;
2. (связав вещи, уложиться, упаковаться) увяза́цца, упакава́цца;
я уже́ увяза́лся и жду маши́ну я ўжо ўвяза́ўся (упакава́ўся) і чака́ю машы́ны;
3. перен. увяза́цца; (согласоваться) узгадні́цца;
4. (следовать неотступно) увяза́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
насу́нуць сов.
1. нагрести́;
н. ку́чу лі́сця — нагрести́ ку́чу ли́стьев;
2. надви́нуть; (надеть — ещё) насу́нуть; (головной убор — ещё) нахлобу́чить;
н. ша́пку — нахлобу́чить ша́пку;
3. безл., разг. стать па́смурным;
было́ я́сна, а по́тым ~нула — бы́ло я́сно, а пото́м ста́ло па́смурно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
умацава́цца сов., в разн. знач. укрепи́ться; (твёрдо обосноваться — ещё) утверди́ться; (стать прочным, надёжным — ещё) упро́читься;
бе́раг ~ва́ўся — бе́рег укрепи́лся;
праці́ўнік ~ва́ўся ў ле́се — проти́вник укрепи́лся (утверди́лся) в лесу́;
здаро́ўе ўмацава́лася — здоро́вье укрепи́лось;
яго́ стано́вішча ўмацава́лася — его́ положе́ние укрепи́лось (упро́чилось)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пані́зіцца сов.
1. (стать более низким, меньшим по высоте) пони́зиться;
узро́вень вады́ ~зіўся — у́ровень воды́ пони́зился;
2. (уменьшиться — об уровне, степени и т.п.) пони́зиться, сни́зиться;
ціск ~зіўся — давле́ние пони́зилось (сни́зилось);
сабеко́шт ~зіўся — себесто́имость пони́зилась (сни́зилась);
кваліфіка́цыя ~зілася — квалифика́ция пони́зилась (сни́зилась)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пача́ць сов.
1. (што) в разн. знач. нача́ть; (приступить к какому-л. делу — ещё) приня́ться (за что); стать; (прения — ещё) откры́ть; (решиться на исполнение чего-л. — ещё) предприня́ть, зате́ять; (разговор — ещё) завести́;
п. пра́цу — нача́ть рабо́ту, приня́ться за рабо́ту;
п. цэ́ліцца — нача́ть (стать) це́литься;
п. выда́нне кні́гі — на́чать (предприня́ть, зате́ять) изда́ние кни́ги;
ён пача́ў старэ́ць — он на́чал старе́ть;
п. но́вую бо́чку пі́ва — нача́ть но́вую бо́чку пи́ва;
2. безл. нача́ть;
пачало́ змярка́цца — на́чало смерка́ться;
◊ п. з азо́ў — нача́ть с азо́в;
п. здалёк (здалёку) — нача́ть издалека́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ме́титьII несов.
1. (целить) цэ́ліць, ме́ціць, ме́рыцца;
2. (на кого, что, в кого, что — иметь в виду, намекать) разг. мець на ўва́зе (каго, што); намяка́ць (на каго, што);
3. (во что — стремиться стать кем-л.) разг. ме́рыцца, цаля́ць, нацэ́львацца;
4. (намереваться) уст. мець наме́р, збіра́цца; (рассчитывать) разлі́чваць; спадзява́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
переверну́ться
1. (вверх дном, на другую сторону) перавярну́цца, мног. папераваро́чвацца;
2. (опрокинуться) перавярну́цца, мног. папераваро́чвацца, перакулі́цца, мног. папераку́львацца, абярну́цца, мног. паабаро́чвацца;
3. (вокруг своей оси) перакруці́цца, мног. паперакру́чвацца;
4. перен. (стать совершенно иным, резко измениться) разг. перавярну́цца;
◊
душа́ переверну́лась душа́ перавярну́лася;
переверну́лся бы в гробу́ перавярну́ўся б у труне́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
помертве́ть сов.
1. (потерять признаки жизни) памярцве́ць, змярцве́ць;
2. (прийти в оцепенение) памярцве́ць, змярцве́ць, самле́ць, абамле́ць;
помертве́ть от стра́ха памярцве́ць (змярцве́ць, самле́ць, абамле́ць) ад стра́ху;
3. (утратить чувствительность, онеметь) здранцве́ць, зняме́ць;
помертве́ть от хо́лода здранцве́ць (зняме́ць) ад хо́ладу;
4. перен. (стать безжизненным, пустынным) памярцве́ць;
о́зеро помертве́ло во́зера памярцве́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
хозя́ин в разн. знач. гаспада́р, -ра́ м.;
хозя́ин кварти́ры гаспада́р кватэ́ры;
расчётливый хозя́ин ашча́дны гаспада́р;
◊
стать хозя́ином положе́ния стаць гаспадаро́м стано́вішча;
сам себе́ хозя́ин сам пан; сам вялі́кі; сам сабе́ пан, сам сабе́ слу́жка; пан над самі́м сабо́ю і над сваёй душо́ю;
хозя́ин свое́й судьбы́ гаспада́р свайго́ лёсу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
заступі́ць сов.
1. (место) заня́ть;
но́выя байцы́ ~пі́лі ме́сца загі́нуўшых во́інаў — но́вые бойцы́ за́няли ме́сто поги́бших во́инов;
2. (на што) вступи́ть (во что), занять (что);
з. на паса́ду — вступи́ть в до́лжность, заня́ть до́лжность;
3. (на што) приступи́ть (к чему); заступи́ть; стать;
зме́на ~пі́ла на рабо́ту — сме́на приступи́ла к рабо́те (заступи́ла на рабо́ту);
4. (стать на пути) прегради́ть;
з. даро́гу — прегради́ть доро́гу;
5. разг. (закрыть собою от кого-л.) заслони́ть, загороди́ть;
з. сабо́ю дачку́ ад напа́ду — заслони́ть (загороди́ть) собо́ю дочь от нападе́ния;
6. (перешагнуть) переступи́ть;
конь ~пі́ў ляйчы́ну — ло́шадь переступи́ла вожжу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)