communication [kəˌmju:nɪˈkeɪʃn] n.

1. су́вязь, камуніка́цыя

2. pl. communications сро́дкі су́вязі, сістэ́мы перада́чы інфарма́цыі

3. fml паведамле́нне

4. comput камуніка́цыя, абме́н інфарма́цыяй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

expressive [ɪkˈspresɪv] adj.

1. выра́зны; выра́злівы; экспрэсі́ўны;

an expressive face выра́злівы твар

2. выяўле́нчы;

expressive means of the language выяўле́нчыя сро́дкі мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мы́йны

1. мо́ечный, мо́йный;

~ная машы́на — мо́йная (мо́ечная) маши́на;

2. хим. мо́ющий;

~ныя ўласці́васці — мо́ющие сво́йства;

~ныя сро́дкі — мо́ющие сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́йсны, ‑ая, ‑ае.

Здольны актыўна ўздзейнічаць на што‑н., эфектыўны. Дзейсныя меры. Дзейсная агітацыя. Дзейсныя сродкі барацьбы. □ — Мне думаецца, работа — самыя найлепшыя, самыя дзейсныя лекі ад усякай раны. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахле́бнік, ‑а, м.

Той, хто жыве на чужыя сродкі, на чужым хлебе. Бацькі хутка прымірыліся з тым, што хлапец астаўся ў калгасе і нахлебнікам ён больш не быў. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўзбро́іцца, ‑зброюся, ‑зброішся, ‑зброіцца; зак.

1. Узброіцца па-новаму, замяніць старыя сродкі зброі. Флот пераўзброіўся.

2. перан. Аснасціцца новым абсталяваннем, навейшымі матэрыяламі, сродкамі якой‑н. дзейнасці. Народная гаспадарка пераўзброілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшчы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж.

1. Самакіравальная арганізацыя жыхароў якой-н. тэрытарыяльнай адзінкі, форма аб’яднання людзей, якой характэрна калектыўная ўласнасць на сродкі вытворчасці, сумесная праца з ураўняльным размеркаваннем (гіст.).

Сялянская а.

Гарадская а.

2. Добраахвотнае аб’яднанне для сумеснай дзейнасці; садружнасць, брацтва, арганізацыя.

А. хрысціян.

|| прым. абшчы́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АВУА́РЫ

(ад франц. avoir маёмасць, набытак),

1) актывы (грашовыя сродкі, вэксалі, чэкі, пераводы, акрэдытывы), за кошт якіх робяцца плацяжы і пагашаюцца абавязацельствы іх уладальнікаў; у вузкім сэнсе — ліквідная частка актываў (грашовыя сродкі банка на бягучых рахунках, дэпазітах, каштоўныя паперы, якія лёгка рэалізуюцца).

2) Сродкі банка ў замежнай валюце, золаце, якія знаходзяцца на яго рахунках у замежных банках. Сукупнасць такіх сродкаў, што належаць якой-н. краіне, называюць яе замежнымі авуарамі.

3) Уклады прыватных асоб і арг-цый у банках.

т. 1, с. 68

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тані́чны

1. літ tnisch, akzentuerend;

тані́чнае вершасклада́нне akzentuerender Vrsbau;

2. мед tnisch;

тані́чныя сро́дкі tnische Mttel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wherewithal [ˈweəwɪðɔ:l] n. the wherewithal неабхо́дныя сро́дкі; гро́шы;

I haven’t the wherewithal to continue my journey. У мяне няма грошай, каб прадоўжыць падарожжа.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)