Verbum

sense [sens] n.

1. пачуццё;

have a keen sense of hearing мець во́стры слых

2. адчува́нне;

have no sense of guilt не адчува́ць віны́;

a lofty sense высакаро́дныя пачу́цці

3. pl. senses прыто́мнасць; ро́зум;

be out of one’s senses быць не ў по́ўным ро́зуме;

lose one’s senses стра́ціць ро́зум;

bring/come to one’s senses прыве́сці да ро́зуму/аду́мацца

4. сэнс, значэ́нне;

common sense здаро́вы сэнс;

in a sense у вядо́мым сэ́нсе;

in a certain sense у некато́рай ступе́ні

♦

make no sense не мець сэ́нсу, не мець значэ́ння

childish [ˈtʃaɪldɪʃ] adj.

1. дзіця́чы;

childish sports дзіця́чыя гу́льні;

a childish voice дзіця́чы го́лас

2. дзіця́чы; дзяці́ны, дзяці́нлівы; інфанты́льны; няста́лы;

a childish argu ment наі́ўнае разважа́нне;

childish be haviour дзіця́чыя паво́дзіны;

a childish idea несур’ёзная ду́мка;

childish mind няста́лы/няспе́лы ро́зум