каме́нны, -ая, -ае.

1. гл. камень.

2. перан. Нерухомы, застылы.

К. выраз твару.

3. перан. Нячулы, раўнадушны.

Каменнае сэрца.

4. Ужыв. як састаўная частка ў назвах некаторых раслін, матэрыялаў і пад. (спец.).

К. вугаль.

Каменная соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасу́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Трубчасты орган (у целе чалавека, жывёлы, у раслінных арганізмах), па якім цячэ вадкае рэчыва, кроў або лімфа.

Крывяносныя сасуды.

Сасуды раслін.

|| памянш. сасу́дзік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́лас, -а і -у, м.

1. -у. Сакавіты корм для жывёлы з зялёных здробненых частак раслін, які атрымліваецца пры заквашванні.

2. -а. Збудаванне ў выглядзе вежы або ямы для захавання такога корму.

|| прым. сі́ласны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насто́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Вадкасць, якая змяшчае выцяжку з расліннага або жывёльнага рэчыва.

Н. ліпавага цвету.

2. перан. Густы пах якога-н. рэчыва (раслін, ягад і пад.).

Верасовы н.

|| прым. насто́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іржа́ ж., в разн. знач. ржа́вчина;

і. раз’яда́е жале́за — ржа́вчина разъеда́ет желе́зо;

барацьба́ з іржо́й раслі́н — борьба́ со ржа́вчиной расте́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераса́дка ж., в разн. знач. переса́дка;

п. раслі́н — переса́дка расте́ний;

е́хаць без ~кі — е́хать без переса́дки;

п. ны́рак — переса́дка по́чек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фізіяло́гія ж., в разн. знач. физиоло́гия;

ф. чалаве́ка — физиоло́гия челове́ка;

ф. раслі́н — физиоло́гия расте́ний;

ле́кцыі па ~гіі — ле́кции по физиоло́гии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губакве́тныя, ‑ых.

Сямейства раслін з двухгубым венчыкам, да якога адносяцца мята, шалфей і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́сцейка, ‑а, н.

Невялічкая адтуліна на лістах і сцяблах раслін для газаабмену і выпарэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́чнік, ‑а, м.

Плуг з дзвюма паліцамі для акучвання бульбы ці агародных раслін; абганялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)