Pzza

f -, -s i Pzzen кул. пі́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rppenstück

n -(e)s, -e кул. антрыко́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schschlik

m, n -s, -s кул. шашэ́дк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bigericht

n -(e)s, -e кул. гарні́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bultte

f -, -n кул. біто́к, катле́та (сечаная)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Anschvis

[-v-]

f -, - кул. хамса́ з во́страй прыпра́вай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zichori¦e

[-'ço:-] і [-'ko:-]

f -, -n кул., бат. цыко́рый

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Абаку́ліваць ’падманваць, ашукваць’ (Нас., Бяльк.), абакуліцца ’памыліцца’ (Нас., Яруш.), абакульнік ’ашуканец’ (Бяльк.), абакула ’той, хто ашуквае’ (Касп., Яруш.) < *о‑ба‑кул‑ити < *бакуля < *бакаць. Што датычыць словаўтваральнай мадэлі, параўн. абдзяжуліць (гл.). Рус. бакулить ’гаварыць, балбатаць’, бакуля, бакуня ’балбатун’, бакать ’гаварыць, балбатаць’. Параўн. ст.-польск. bakać, чэш. bakati ’зваць’ (< прасл. bajati ’гаварыць’). Інакш Фасмер, 3, 97, які абакуливать < аб + акула. Рус. окула ’ашуканец’ хутчэй за ўсё памылковая дэкампазіцыя ад обакулить, бакулить. Гл. Мартынаў, БЛ, 1972, 1, 17. Гл. бакулы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глазурава́нне ср.

1. кул. глазиро́вка, глазирова́ние;

2. см. паліва́нне 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́шкі, -шак мн., кул. ушки́;

мядзве́джыя ву́шкіфарм. медве́жьи у́шки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)