навалачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лачэ́цца; навало́кся, -лакла́ся, -ло́ся; зак. (разм.).

1. Прыйсці куды-н. у вялікай колькасці (пагард.).

Навалаклося народу ў хату.

2. Насунуўшыся, закрыць, засланіць сабою.

Навалакліся чорныя хмары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наглумі́ць, ‑глумлю, ‑глуміш, ‑глуміць; зак., чаго.

Разм. Зрабіць непрыгодным, сапсаваць у нейкай колькасці. Наглуміць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назано́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; зак., чаго.

Занесці, даставіць у вялікай колькасці. Назаносіць рэчаў у пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назбяга́цца, ‑аецца; зак.

Збегчысяў вялікай колькасці. Назбягалася суседзяў, Хто з поля, хто з хаты. Русак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памно́жыцца, ‑жыцца; зак.

Павялічыцца ў колькасці, памерах, сіле; узрасці. Вырасла арцель, памножыліся яе даходы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Наварочаць, наваліць, накідаць, нагрувасціць у вялікай колькасці. Панаварочваць зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамярза́ць, ‑ае; зак.

Намерзнуць у вялікай колькасці або ў многіх месцах. Панамярзала лёду каля калодзежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наляпі́цца, ‑лепіцца; зак.

Прыляпіцца ў нейкай колькасці. Снег пластам наляпіўся на .. шапку і плечы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе; зак., чаго.

Размежаваць у нейкай колькасці (зямлю, участкі лесу і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрывя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Прывязаць у вялікай колькасці. Напрывязваць коней. Напрывязваць стужак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)