ара́кул, ‑а, м.

1. Месца, храм, дзе ў Старажытнай Грэцыі, Рыме і краінах старажытнага Усходу жрацы прарочылі ад імя бога. Дэльфійскі аракул. Дадонскі аракул.

2. Бажаство, якое прарочыць; жрэц, што дае адказы, прароцтвы быццам ад імя бога. // перан. Кніжн. Асоба, чые меркаванні прызнацца бясспрэчнай ісцінай, адкрыццём.

3. Уст. Варажбітная кніга.

[Лац. oraculum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. разбух, ‑ла; зак.

1. Павялічыцца ў аб’ёме, набраўшыся вільгаці. Гарох разбух у вадзе. □ Зямля набрыняла вадой, разбухла, як перастаялае цеста. Асіпенка. // Напіцца сокам, пажыўнымі рэчывамі; набухнуць. Пупышкі разбухлі. // Расцягнуцца, расшырыцца. Кішэні фрыцавай вопраткі разбухлі. Кавалёў.

2. перан. Разм. Непамерна павялічыцца, разрасціся. Кніга разбухла за кошт цытат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́цца

1. sich lésen* (lássen*);

кні́га чыта́ецца лёгка das Buch líest sich leicht;

2. зал. стан (vór)gelésen wérden; гл тс чытаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

метры́чны​II (які мае адносіны да метрык):

метры́чнае пасве́дчанне Gebúrtsurkunde f -, -n;

метры́чная кні́га Gebúrtsregister n -s, -, Gebúrtsbuch n -(e)s, -bücher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бухга́лтар

(ням. Buchhalter, ад Buch = кніга + Halter = прымальнік)

спецыяліст па грашовых разліках ва ўстанове, на прадпрыемстве.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

hers

[hɜ:rz]

pron.

е́йны, яе́

This book is hers — Гэ́та е́йная кні́га

of hers — е́йны

a friend of hers — е́йны ся́бра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

layman [ˈleɪmən] n. (pl. -men)

1. непрафесіяна́л; дылета́нт;

a book for laymen кні́га для шыро́кага ко́ла чытачо́ў

2. eccl. чалаве́к, які́ не ма́е духо́ўнага зва́ння, але́ нале́жыць да хрысція́нскай царквы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Buch

n -(e)s, Bücher

1) кні́га

2) канцыля́рская кні́га, журна́л

im schwárzen ~ stéhen* — быць у «чо́рным спі́се»

es wird ihm schwer zu ~e stéhen* — ён до́рага за гэ́та запла́ціць

◊ Bücher máchen kéine Wéisen — ≅ адно́й то́лькі кні́жнай му́драсці не хапа́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

псалты́р, ‑а, м.

Адна з біблейскіх кніг Старога запавету, якая складаецца з псалмоў. У гэтыя ж дні Ілюка хавалі. З пушчы папрыходзілі блізшыя леснікі, збілі гуртам сякую-такую труну, палажылі ў яе свежага сена, прачыталі з псалтыра некалькі малітваў і вынеслі на ручніках з хаты. Лобан. // Гэта кніга ў якасці падручніка ў мінулым.

[Грэч. psaltērion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармуля́р, ‑а, м.

1. У дарэвалюцыйнай Расіі — паслужны спіс, куды заносіліся звесткі аб праходжанні службы чыноўнікам.

2. Спец. Асобная кніга або бланк, куды адносяцца асноўныя звесткі аб стане, эксплуатацыі, рамонце і пад. якога‑н. механізма, збудавання. Фармуляр машыны.

3. Бібліятэчная картка, у якой адзначаюцца звесткі аб кнізе і аб карыстанні ёю чытачом.

[Ням. Formular ад лац. formula — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)