упра́жыцца, ‑жыцца; зак.

Добра прагрэцца на агні; спражыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sytuowany

забяспечаны;

dobrze sytuowany — матэрыяльна (добра) забяспечаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maníerlich

a пачці́вы, до́бра вы́хаваны, прысто́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

súperfein

adv ве́льмі до́бра, про́ста [ве́льмі] фа́йна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

treu gesínnt

a ве́рны; (добра)надзе́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bráun gebráten

a падрумя́нены; до́бра падсма́жаны [падпе́чаны, падсква́раны]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wóhlerzogen, wohl erzógen

a до́бра вы́хаваны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

◎ Пракалі́цца ’добра высахнуць’ (Сл. ПЗБ). Да /ш/ш/ьДгл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прысту́пна ’добра, зручна, ёмка’ (Жд. 1). Да прыступі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брэ́нзлі, ‑яў; адз. бранзаль, ‑зля, м.

Абл. Махры па краях у хустцы, настольніку і пад. — Добра, добра, мы вам адзначым, — з пагрозай сказаў.. [паліцай], цярэбячы брэнзлі настольніка. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)