нецярплі́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, якому не ўласціва цярпенне. Нецярплівы чалавек. □ Саша выйшла першая, як заўсёды імклівая, нецярплівая, — ёй цяжка было глядзець на развітанне. Шамякін. / у знач. наз. нецярплі́вы, ‑ага, м.; нецярплі́вая, ‑ай, ж. — Ты раскажы, дзед, што там сёння было? — прасілі нецярплівыя. Якімовіч. // Які выражае нецярпенне. Праз хвіліну пачулася нецярплівае наравістае фырканне каня. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Выгнаць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыганяць кароў на поплаў. Павыганяць свае нормы. □ Пракопіха павыганяла ўсіх з хаты і сама сышла: хай маладыя пагавораць на адзіноце. Лобан. [Лабановіч:] — Будзем глядзець на рэчы цвяроза — павыганяюць нас са школ. Колас. [Барадач:] — Быльн[і]к ды палын у рост чалавека на печышчах павыганяла. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Незак. да паглынуць.

2. перан. З напружанай увагай глядзець на каго‑, што‑н. Я шчыльна тулюся да халодных аконных шыб, хапаючыся рукамі за гладкую сцяну і паглынаю вачыма далёкія прасторы. Галавач.

3. Засвойваць. Скура паглынае кісларод. □ Аказваецца, свежая зялёная хвоя паглынае аміяк і ачышчае паветра. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агламэ́здаць сов., прост.

1. (кое-как обрубить) обтя́пать; оболва́нить;

2. (небрежно смастерить) сля́пать;

так ~даў са́ні, што і глядзе́ць бры́дка — так сля́пал са́ни, что и смотре́ть проти́вно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

◎ *Неаболіць, необбліць ’зайздросціць, крыва глядзець’ (ТС), нэобблыты ’не спрыяць, не жадаць дабра’ (пін., Нар. лекс.; камян., З нар. сл.), ныобблыты ’тс’ (кобр., Нар. лекс.), ныобвб‑ лытэ ’рабіць наадварот, не спрыяць, насміхацца’ (драг., Нар. словатв.), в.-луж. njebolić ’плявузгаць, сплетнічаць’ (гл. Шустар-Шэўц, 13, 1008). Ад аболіць (гл.), зыходная форма захавалася ў обволытэ ’спрыяць, хацець, жадаць (каб так было ў таго, каго обволятьУ (драг., Нар. словатв.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

overlook [ˌəʊvəˈlʊk] v.

1. не заўважа́ць, прапуска́ць, прагле́дзець;

I overlooked that possibility. Я прагледзеў гэтую магчымасць.

2. не звярта́ць ува́гі, ігнарава́ць, глядзе́ць праз па́льцы

3. выхо́дзіць на/у (пра вокны);

The window overlooks the bay. Акно выходзіць на заліў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

view​2 [vju:] v.

1. fml агляда́ць, разгляда́ць;

view pictures разгляда́ць малю́нкі;

view a house and grounds рабі́ць агля́д до́ма і ўча́стка

2. разгляда́ць, ацэ́ньваць;

view smth. with enthusiam ста́віцца да чаго́-н. з энтузія́змам

3. fml глядзе́ць (кінафільм)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вслед

1. нареч. усле́д, сле́дам;

идти́ вслед ісці́ ўслед (сле́дам);

2. предлог с дат. усле́д (каму, чаму); (вдогонку) наўздаго́н (каму, чаму);

смотре́ть вслед по́езду глядзе́ць усле́д по́езду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

звер м

1. Tier n -(e)s, -e;

драпе́жны звер Ráubtier n;

2. перан bestiálischer [gráusamer] Mensch, Bésti¦e f -, -n;

◊ глядзе́ць зверам grímmig dréinschauen;

звер -зве́рам разм wie ein Wílder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зблажэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм.

1. Схуднець, змарнець. Як яна зблажэла! Страшна стала глядзець, якая яна высокая! І твар яе ўчарнеў за тры дні. Чорны. Міроніха за адны суткі страшэнна асунулася, — упалі вочы, зблажэў твар. Гурскі.

2. Абл. Стаць дрэнным, благім; сапсавацца. Галя .. бачыла [позіркі Альбіны] і не магла даўмецца, чаго зблажэў настрой у сяброўкі, чаму яна неяк прымоўкла. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)