старадаўняе верхняе адзенне ў выглядзе шырокага плашча без рукавоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
казакі́н
(фр. casaquin)
уст. мужчынскае верхняе адзенне на апліках, са зборкамі ззаду.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
капо́т2
(польск. kapota, ад фр. capote)
жаночае хатняе адзенне прасторнага пакрою.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Рухост.-бел. ’вопратка’ (Ст.-бел. лексікон). Стараж.-рус.рухо ’скарб, манаткі’, рус.ру́хо ’адзенне’, польск.rucho ’тс’, кашуб.rëxë ’старое адзенне’, чэш.roucho ’святочнае адзенне, строй’, славац.rúcho ’тс’, серб.-харв.ру̏хо ’вопратка’, славен.rúho ’палатно, прасціна’, балг.ру́хо ’адзенне, вопратка’, макед.руво ’тс’. Прасл.*ruxo ’рухомая маёмасць, у прыватнасці, адзенне’, утворана ад *rušiti (гл. рушыцца, рухаць), звязана таксама з *rъvati (гл. рваць), гл. Брукнер, 467; Фасмер, 3, 524; Скок, 3, 167; Шустар-Шэўц, 2, 1254; SEK, 4, 190. Сюды ж рухамоцце, рухмаццё ’рухомая маёмасць, манаткі’, рухматло́ ’тс’ (Ласт.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раскро́іць, раскро́йваць
1. (адзенне, абутак) zúschneiden*vt;
2. (парэзаць на часткі) zerschnéiden*vt, áufschneiden*vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
павыгара́ць, ‑ае; зак.
Выгараць — пра ўсё, многае. Вёскі павыгаралі. Адзенне павыгарала. □ На ўскраі лесу, дзе растуць каржакаватыя хваінкі, дашчэнту павыгарала трава.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрамака́льны, ‑ая, ‑ае.
Які не прапускае або амаль не прапускае вільгаці. Непрамачальнае адзенне. □ Палкоўнік быў у непрамакальным плашчы і танкісцкім шлеме.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пла́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.
Грубая кустарнага вырабу ўзорчатая ўкраінская тканіна. // Жаночае адзенне тыпу спадніцы з двух сшытых да палавіны полак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
архалу́к, ‑а, м.
Адзенне, якое выйшла з ужытку, род кароткага кафтана, пашытага з каляровай шарсцяной або шаўковай тканіны са зборкай у таліі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераадзе́ты, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад пераадзець.
2.узнач.прым. Адзеты ў іншае адзенне з мэтай маскіроўкі. Пераадзеты разведчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)