раўнабе́драны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дзве роўныя стораны (пра трохвугольнік). Раўнабедраныя трохвугольнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубцава́цца, ‑цуецца; незак.

Зажываць, гаіцца, утвараючы рубцы (пра раны, язвы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самападава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які падае што‑н. аўтаматычна (пра механізмы). Самападавальны транспарцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саступі́цца, ‑ступіцца; зак.

Разм. Зменшыцца ў памерах ад вільгаці; звузіцца (пра тканіны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінцо́вісты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае невялікую колькасць свінцу (пра сплавы). Свінцовістая бронза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сернакі́слы, ‑ая, ‑ае.

Які ўтвараецца ад сернай кіслаты (пра солі). Сернакіслы барый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссячы́ся, ссячэцца; ссякуцца; пр. ссекся, ссеклася; зак.

Стаць пасечанымі (пра валасы); пасячыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стараабло́жны, ‑ая, ‑ае.

Які даўно не апрацоўваўся (пра ворную зямлю). Стараабложныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узве́сціся, ‑вядзецца; зак.

Стаць на баявы ўзвод (пра зброю). Курок лёгка ўзвёўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усплёснуцца, ‑нецца; зак.

Плёснуцца, з шумам падняцца ўверх (пра ваду). Усплёснуліся хвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)