снегаахо́ва, ‑ы, ж.

Ахова чыгунак, дарог і пад. ад снегавых заносаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхабслуго́ўванне, ‑я, н.

Тэхнічнае абслугоўванне машын (рамонт, запраўка, агляд і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрыгля́дку, прысл.

Разм. жарт. Без цукру (піць чай, кофе і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукрава́рства, ‑а, н.

Вытворчасць цукру з цукровых буракоў, трыснягу і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электралюмінесцэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Люмінесцэнцыя, якая ўзнікае пад уздзеяннем электрычнага поля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

link​2 [lɪŋk] v. (to/with) звя́зваць, злуча́ць;

Success in business is closely linked with self-confidence. Поспех у бізнесе цесна звязаны з непахіснай верай у сябе;

link one’s arm through another’s узя́ць каго́-н. пад руку́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

threaten [ˈθretn] v.

1. пагража́ць, гразі́ць;

threaten an employee with dismissal гразі́ць слу́жачаму звальне́ннем

2. гразі́ць, быць пагро́зай;

the species threatened with extinction ві́ды, што знахо́дзяцца пад пагро́заю знікне́ння;

The clouds threaten rain. Хмары прад вяшчаюць дождж.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

размеркава́льнік, ‑а, м.

1. Асоба, якая размяркоўвае што‑н.

2. Установа, якая ведае размеркаваннем каго‑н. (раненых па шпіталях, беспрытульных дзяцей па дзіцячых дамах і пад.).

3. У перыяд існавання картачнай сістэмы — магазін, які адпускаў тавары па пэўных нормах.

4. Спец. Прыстасаванне, машына і пад. для размеркавання чаго‑н. (току, вады, газу і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тры... і трох...

Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае: 1) які складаецца з трох частак, раздзелаў і пад., напрыклад: трохкласны, трохпакаёвы, трохтомны, трохпавярховы, трыножак, трыплан; 2) які мае тры аднолькавыя прадметы, прыкметы, уласцівасці і пад., напрыклад: трохвугольны, трохматорны, трохстопны; 3) трайны па масе, па аб’ёму, па даўжыні і пад., напрыклад: трохатамны, трохвалентны, трохдзённы, трохрублёвы, трохпудовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азо́н

(гр. ozon = які пахне)

відазмяненне кіслароду, газ прыемнага паху, які ўтвараецца ў атмасферы пры электрычных разрадах у час навальніцы або пад дзеяннем ультрафіялетавых прамянёў (мае моцныя ачышчальныя ўласцівасці).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)