растаро́пны, ‑ая, ‑ае.

Спрытны, кемлівы ў справах; упраўны, рухавы. Гэта язда падабалася Тарасу: яго пасылалі, як растаропнага служаку. Колас. [Максім:] — Не ўмееш гаспадарку сваю весці, бо не растаропны, не хітры ты чалавек... Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суайчы́ннік, ‑а, м.

Чалавек, які мае з кім‑н. агульную айчыну. І вось .. збылося геніяльнае прадбачанне нашага вялікага суайчынніка К. Э. Цыялкоўскага аб тым, што чалавецтва не застанецца вечна на Зямлі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаталі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Кніжн. Чалавек, які верыць у непазбежнасць лёсу. Баракаў успомніў бочкі з порахам у скляпеннях і здрыгануўся. — Жыццё вам, спадзяюся, не абрыдла? [Князь:] — Я фаталіст. Трапіць дык трапіць. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brute

[bru:t]

1.

n.

1) жывёліна f.

2) неачэ́саны, лю́ты чалаве́к

2.

adj.

1) брута́льны; жывёльны

2) неачэ́саны; лю́ты; юрлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chunk

[tʃʌŋk]

n., informal

1) кава́лак -ка, камя́к -а́ m

chunk of wood — кало́да f.

2) прыса́дзісты чалаве́к або́ жывёліна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

talent

[ˈtælənt]

n.

1) та́лент -у m., здо́льнасьці pl.

a talent for music — здо́льнасьці да му́зыкі

2) чалаве́к з та́лентам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mortal

[ˈmɔrtəl]

1.

adj.

сьмяро́тны, сьмяртэ́льны (пра чалаве́ка, хваро́бу, ра́ну)

2.

n.

чалаве́к -а m.; сьмяро́тны -ага m., сьмяро́тная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aggressive

[əˈgresɪv]

adj.

1) захо́пніцкі, агрэсі́ўны; задзі́рлівы

2) энэргі́чны, насто́йлівы

an aggressive campaign — энэргі́чная кампа́нія

an aggressive person — насто́йлівы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attainment

[əˈteɪnmənt]

n.

1) дасягне́ньне n.

2) здо́льнасьць f., уме́льства n.

a man of varied attainments — чалаве́к з ро́знымі здо́льнасьцямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

покро́й крой, род. кро́ю м.;

мо́дный покро́й оде́жды мо́дны крой адзе́ння;

◊

все на оди́н покро́й усе́ на адзі́н капы́л (на адзі́н мане́р);

челове́к ста́рого покро́я чалаве́к старо́га скла́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)